Skinpress Rss

Tricycle: Revenge, Lies and Love (Chapter 7)




Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6


VII. Friend or Foe



Kinaumagahan, bumangon agad si Luis nang maramdaman ang sinag ng araw sa kanyang binti. Tinungo ang vault kung saan nakatago ang replika ng black child. Ipinuwesto ang imahe sa kamagong na lamesa saka binuksan ang bintana. Kinuha niya ang digital camera para kunan ng larawan ang santo niño sa sandaling na lumitaw ang mapa.

Abot tenga ang ngiti ni Luis. Ngunit sa pagkakataong ito, hindi lumitaw ang mapa. Napalitan ng pagkalito ang kaninang excited na mukha.

Makailang ulit na binukas-sara ang bintana. Napasandal siya sa pader, umiling at ngumiti ng bahagya. 'Pambihira!' sigaw ni Luis na may halong pagkamangha. 'May kaartehan pa pala ang pagkakatago ng mapa... dapat sinag pa ng araw sa dapit hapon!' May kuryusidad niyang kinuskos ang imahe. Inaalam kung anong kemikal o pintura ang ginamit para itago ang mapa, na kahit sa research ay di nabanggit.

Matapos maligo lumabas siya ng bahay, balak niyang mag-iikot-ikot sa bayan, bagay na matagal na niyang di nagagawa, tutal coding ang tricycle niya. Nasa gawing terrace na siya ng maiisipan niya muling pumasok.

'Psst! Aba! Suplado mo naman!' Maktol ni Jo-Anne habang nakalagay pa ang dalawang kamay sa bewang na parang naghahamon ng away.

Bahayang natigilan si Luis. Tumingala sa kisame, naghanap ang pwedeng alibi sa kanyang pag-iwas. 'Hindi kita napansin, kukuha sana ako ng sombrero,' palusot ni Luis na halatang umiiwas.

'Sus, iniiwasan mo yata ako, baka...'

'Sporty ang look ah!' Ayaw marinig ni Luis ang sasabihin ni Jo-Anne sa takot maungkat ang namagitan sa kanila sa may ilog noong nakaraang araw. 'Mamalengke ka?'

'Abnormal! Magsi-swimming siguro.' sarkastikong sagot nito. 'Jogging tayo? Maganda ang sikat ng araw eh..'

'Tinamad ako e. Hindi ba pwedeng nakatricycle na lang ako habang tumatakbo ka?'

'Sayang ang laki ng katawan mo kung lalamunin ng taba. Coding ka pati di ba?.'

'At may pagnanasa ka pala sa katawan ko kaya ka dikit ng dikit. Now I know. Sasama ako sa isang kondisyon, dapat dumistansya ka sa akin para hindi na ako mapagsamantalahan'

'Yabang nito. If I know naenjoy mo din ang halikan ako.'

'Lasing ako noon, wala akong matandaan na may naenjoy ako.' Tinakpan ni Luis ang bibig ni Jo-Anne dahil napansin niyang sumisilip si Aling Remy. Bago pa tuluyang makapagsalita hinila na ni Luis ang dalaga palayo.

Parang tutang sumusunod sa kanyang amo si Luis. Minsan nagtatago siya sa likod nga mga puno para makapagpahinga o di kaya naman ay dumadaan sa short-cut para makahabol muli sa walang kapaguran na si Jo-Anne.

'Bili muna ako ng tubig,' pagal na boses ni Luis. Napahalakhak naman si Jo-Anne at ipinagpatuloy ang patakbo.


Pabalik na si Luis nang may mapansin siyang kanina pang sumusunod sa kanya, ilang metro mula sa kanyang kinatatayuan ay may dalawang lalaki. Sinimulan niyang lumihis ng daan para hindi madamay si Jo-Anne kung sakaling may gulo na mangyayari. Patuloy ang sunod ng dalawang lalaki na kapwa nakasuot ng asul na jacket.

Inihinda ni Luis ang sarili nang marating sa bakanteng lote. Hinawakan niya ang kanyang kuwintas, kinapa ang pendant at sinimulang hilahin ang pisi sa loob - ang pangunahing armas ni Luis. Manipis ang pisi na halos hindi makita ng mata subalit kaya nitong humiwa ng leeg o gamiting depensa sa anumang matalim na bagay. Nasa fighting stance na si Luis. Inihakbang kaliwang paa, iniatras ang kanan at naghintay sa pagdating ng kalaban.

'May mensahe galing kay Lady Armela. Hihintayin ka niya sa Old Rose Garden,' wika ng isang lalaki. Umalis ang dalawang matapos iparating ang pakay. Akmang hahabol pa si Luis pero may dumaang motorsiklo na nag-angkas sa dalawa at mabilis na tumalilis.

'Si Jo-Anne!' Mabilis na tumakbo si Luis. Malakas ang kabog ng kanyang dibdib sa pag-alalang hawak ni Lady Armela si Jo-Anne para gawing barter kapalit ng replika.

'Jo-Anne! Jo-Anne! Jo-Annnnneee! ' Napaluhod si Luis . Sinisi ang sarili. ' Jo-Annnnneee! ' Hindi niya akalain na madadamay si Jo-Anne.

Ilang minutong nanatili sa pagkakaupo si Luis. Gumigilid na sa kanyang mata ang luha. Kinuyom ang kamao. Namayani ang galit.

'Luis? Bakit ka nakaluhod diyan?' may kalituhang tanong na pamilyar na boses.

Napayakap si Luis ng makita si Jo-Anne. 'Saan ka ba nagsusuot?'

'Aba! Chansing na 'yan!' Umalis sa pagkakayakap si Jo-Anne dahil madaming tao ang nakakakita sa kanila. 'Namahinga sa may kabilang parke mas masarap ang hangin doon.'

Naguluhan ang isip ni Luis. Sa isip niya may matinding pakay sa kanya si Lady Armela. 'Kailangan ko ng umalis. Mauuna na ako, sumakit bigla ang tiyan ko e.'

Naiwang tumatawa si Jo-Anne matapos tumakbo ng ubod ng bilis si Luis. Effective ang pagpapanggap ni Luis na dumaan lang siya sa pinakamatinding problema, ang pag-atake ng diarrhea.


Sa Old Rose Garden, mabilis niyang napansin si Lady Armela. Lutang sa karamihan ang malasutla niyang kutis. Mapapansin din agad ang maamo nitong mukha kahit walang anumang kolerete. Nakalugay ang kanyang buhok na sumasayaw sa ihip ng hangin. Tahimik ang babae habang nakamasid sa mga paru-parong hindi mapakali kung saan dadapo.

Napalunok si Luis. Kumuha ng lakas ng loob para kausapin ang dating kasamahan, kaibigan at minsang minahal bago kay Cielo.

Naistorbo sa panood si Lady Armela. Tinapunan ng ngiti ang lumapit na si Luis. Pinong kumilos ito papunta sa upuang iniaalok ni Luis.

'Thank you! Wala ka pa ring ipinagbago, your still the same Luis.' Humalik si Luis sa kamay ni Lady Armela bilang paggalang matapos ay tinawag ang waiter para humingi ng maiinom.

'Ikaw lang ang nagbago, lalo kang gumanda.' tipid na wika ni Luis. 'Bakit mo nga pala ako pinapunta dito?'

'Matalino ka Luis. Alam mo na siguro kung bakit.'

Dumating ang waiter. Humigop ng wine si Luis saka tinumbok ang matagal ng gumugulo sa kanyang isip. 'Bakit ka tumiwalag sa grupo?'

'Iba ang tumiwalag sa tiniwalag, Luis.'

'Sabihin na natin ganun, pero bakit kailangan mong kalabanin ang grupo?'

'Well, for now we can't tell who is the enemy. Marami ang naghahangad ng black... at ang susi ay hawak mo ngayon.'

'So, gusto mong ibigay ko sa'yo ang replika?'

'Not my dear.'
Ngumiti si Lady Armela, nanatiling mahinahon. 'Gusto ko lang malaman mo na hindi ako kalaban at hindi din kakampi.'

'Hindi ko maintindihan.'

'Matalino ka Luis. In time you will know.'
Tumayo si Lady Armela, lumakad paikot sa kinauupuan ni Luis. Mula sa likuran, mapanuksong idikit ang labi sa pisngi matapos ay bumulong sa tenga. 'Bye my dear, mag-iingat ka. Marami ng nagmamasid sa sunod na hakbang mo at maaring ang pinagkakatiwalaan mo ang magtataksil sa'yo.'

Lumabas ng Old Rose Garden si Lady Armela habang naiwang umiinom ng wine si Luis.

'Gusto n'yo ng laro. Pwes umpisan natin! sa isip ni Luis.



itutuloy...




---
yan muna.. wala pa sa mood