Love Bus
by arianne & panjo
Chapter 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
Napalingon si Andrew sa direksyon ng kaluskos. Wala siyang nakitang tao. Muli ay ibinaling niya ang tingin sa tanawing nagpahanga sa kanya kahapon. Nais sana niyang ipakita ito kay Miel ngunit nagmamadali naman itong umuwi dahil baka masyado silang gabihin pauwi.
Labis siyang nasaktan sa sinabi ni Miel. Siguro dahil tama siya. Wala nang direksyon ang kanyang buhay. Kaya siya iniwan ng babaeng mahal niya. Gaya ng sinabi ng makulit na si Miel, isisigaw nalang niya lahat.
Pikit mata at buong lakas na isinigaw ni Andrew, "Balang araw, pagsisisihan mo ang pag-iwan mo sa akin. Ipapakita ko sayong karapat-dapat akong mahalin. Aayusin ko ang buhay ko at ipapakita ko sainyo na mali ang ginawa ninyong paghusga sa aking pagkatao! Lalo na sa'yo mayabang na babae ka!"
Lingid sa kaalaman ni Andrew, nakikinig sa baba si Miel. Napalunok ang dalaga. Nadagdagan ang guilty feeling na kagabi pa niya nararamdaman. Hindi naman niya sinasadyang masaktan ang damdamin ng binata. Siguro nga dapat ay pinigil nalang niya ang kanyang malaking bibig sa pagdaldal.
"Sorry." Sa wakas. Nagkaroon siya ng sapat na power upang lunukin ang kanyang pride. "Nagbibiro lang ako nung sinabi ko iyon. I didn't mean to hurt your feelings." Sa kaunaunahang pagkakataon, malumanay ang boses ni Miel.
Parang may kung anong pwersa ang bumasag sa pader na nabuo sa puso ni Andrew.
"I-I'm cool with it." Halata ang gulat sa boses niya. "Pano ba ako nasundan nito? Mala-pusa ang babaeng ito. Iniligaw ko na nasundan parin ako." Bulong sa sarili ni Andrew.
"Sus. Eh kanina lang galit na galit ka." Pairap na sabi ng dalaga.
"Ano gusto mo? Matuwa ako at tawanan ang ginawa mong panlalait sa pagkatao ko?" Gumuhit muli ang pagkadismaya sa mukha ni Andrew.
"Sorry!" Taas kamay na sigaw ni Miel sa tower. "Sana naririnig mo ito. Sana mapatawad mo ako! Pangako magiging maingat na ako sa susunod."
"Abnormal ka talaga!" ganti ni Andrew. "Kapag di mo tinupad ang pangako mo, tatahiin ko ang bibig mo!"
"So pinapatawad mo na ako?" tanong ni Miel. Hinawakan niya ang dalawang braso ni Andrew at inalog-alog pa ito.
"Oo na. Oo na," sagot niya. "Pero uuwi na ako. Sayang ang oras kung matatagal pa ako dito. Salamat sa tulong."
"Teka! Iiwan mo ako? Sasama ako!"
"Ayoko ng bumalik sa Villa para kunin ang gamit mo. Gusto kong humabol sa byahe."
"Dala ko na! Ikaw na nga lang ang hinihintay ko e."
"Kakaiba ka talaga! Kahit iwan kita nakakasunod ka e! Hindi ko nga alam kung paano mo nalaman nandito ako."
"Ikaw lang naman ang pagong kumilos. Kung aalis ka talaga dapat kanina pa."
"Oh, nang-aasar ka na naman," paalala ni Andrew sa kausap.
"Opss! Sorry! Tara na!" Hinila ni Miel si Andrew pababa ng tower.
Mabagal ang paglakad nila papunta sa terminal tila ayaw nila parehong umalis. Alam nila pagsapit nila ng Baguio ay may kanya-kanya na silang buhay. Tahimik silang naupo sa loob ng bus. Naghintay ng pag-alis.
"Anong plano mo?" usisa ni Miel sa katabi.
"Saan?" naguguluhang tanong pabalik ni Andrew.
"Kapag nasa Baguio na."
"Pupunta sa kuya ko. Hahanapin si Pearl. Alam mo na naman di ba?"
"Okay." Mahina ang boses ni Miel. Tila may hinihintay pa sa sagot ni Andrew.
"Ikaw ba?"
Tinaas ni Miel ang balikat tanda. "Ewan ko. Hindi ko alam. Bahala na."
"Anong klaseng sagot 'yan?"
"Eh wala naman talaga e. Bakasyon din lang naman ang pakay ko sa Baguio. Nagawa ko na naman dito."
"Sabagay."
"Andrew, may tanong ako. Sagutin mo ng buong katotohanan."
"Sure. Basta di foul."
"Magadanda ba ako? I mean... attractive or may magkakagusto pa ba sa akin?"
"Maganda ka naman. Hindi nga lang kita type."
"As if naman type kita noh. Gusto lang kitang pagbitbitin ng gamit ko kaya isinama kita sa Ilocos."
itutuloy...
Labis siyang nasaktan sa sinabi ni Miel. Siguro dahil tama siya. Wala nang direksyon ang kanyang buhay. Kaya siya iniwan ng babaeng mahal niya. Gaya ng sinabi ng makulit na si Miel, isisigaw nalang niya lahat.
Pikit mata at buong lakas na isinigaw ni Andrew, "Balang araw, pagsisisihan mo ang pag-iwan mo sa akin. Ipapakita ko sayong karapat-dapat akong mahalin. Aayusin ko ang buhay ko at ipapakita ko sainyo na mali ang ginawa ninyong paghusga sa aking pagkatao! Lalo na sa'yo mayabang na babae ka!"
Lingid sa kaalaman ni Andrew, nakikinig sa baba si Miel. Napalunok ang dalaga. Nadagdagan ang guilty feeling na kagabi pa niya nararamdaman. Hindi naman niya sinasadyang masaktan ang damdamin ng binata. Siguro nga dapat ay pinigil nalang niya ang kanyang malaking bibig sa pagdaldal.
"Sorry." Sa wakas. Nagkaroon siya ng sapat na power upang lunukin ang kanyang pride. "Nagbibiro lang ako nung sinabi ko iyon. I didn't mean to hurt your feelings." Sa kaunaunahang pagkakataon, malumanay ang boses ni Miel.
Parang may kung anong pwersa ang bumasag sa pader na nabuo sa puso ni Andrew.
"I-I'm cool with it." Halata ang gulat sa boses niya. "Pano ba ako nasundan nito? Mala-pusa ang babaeng ito. Iniligaw ko na nasundan parin ako." Bulong sa sarili ni Andrew.
"Sus. Eh kanina lang galit na galit ka." Pairap na sabi ng dalaga.
"Ano gusto mo? Matuwa ako at tawanan ang ginawa mong panlalait sa pagkatao ko?" Gumuhit muli ang pagkadismaya sa mukha ni Andrew.
"Sorry!" Taas kamay na sigaw ni Miel sa tower. "Sana naririnig mo ito. Sana mapatawad mo ako! Pangako magiging maingat na ako sa susunod."
"Abnormal ka talaga!" ganti ni Andrew. "Kapag di mo tinupad ang pangako mo, tatahiin ko ang bibig mo!"
"So pinapatawad mo na ako?" tanong ni Miel. Hinawakan niya ang dalawang braso ni Andrew at inalog-alog pa ito.
"Oo na. Oo na," sagot niya. "Pero uuwi na ako. Sayang ang oras kung matatagal pa ako dito. Salamat sa tulong."
"Teka! Iiwan mo ako? Sasama ako!"
"Ayoko ng bumalik sa Villa para kunin ang gamit mo. Gusto kong humabol sa byahe."
"Dala ko na! Ikaw na nga lang ang hinihintay ko e."
"Kakaiba ka talaga! Kahit iwan kita nakakasunod ka e! Hindi ko nga alam kung paano mo nalaman nandito ako."
"Ikaw lang naman ang pagong kumilos. Kung aalis ka talaga dapat kanina pa."
"Oh, nang-aasar ka na naman," paalala ni Andrew sa kausap.
"Opss! Sorry! Tara na!" Hinila ni Miel si Andrew pababa ng tower.
Mabagal ang paglakad nila papunta sa terminal tila ayaw nila parehong umalis. Alam nila pagsapit nila ng Baguio ay may kanya-kanya na silang buhay. Tahimik silang naupo sa loob ng bus. Naghintay ng pag-alis.
"Anong plano mo?" usisa ni Miel sa katabi.
"Saan?" naguguluhang tanong pabalik ni Andrew.
"Kapag nasa Baguio na."
"Pupunta sa kuya ko. Hahanapin si Pearl. Alam mo na naman di ba?"
"Okay." Mahina ang boses ni Miel. Tila may hinihintay pa sa sagot ni Andrew.
"Ikaw ba?"
Tinaas ni Miel ang balikat tanda. "Ewan ko. Hindi ko alam. Bahala na."
"Anong klaseng sagot 'yan?"
"Eh wala naman talaga e. Bakasyon din lang naman ang pakay ko sa Baguio. Nagawa ko na naman dito."
"Sabagay."
"Andrew, may tanong ako. Sagutin mo ng buong katotohanan."
"Sure. Basta di foul."
"Magadanda ba ako? I mean... attractive or may magkakagusto pa ba sa akin?"
"Maganda ka naman. Hindi nga lang kita type."
"As if naman type kita noh. Gusto lang kitang pagbitbitin ng gamit ko kaya isinama kita sa Ilocos."
itutuloy...
