Love Bus
by arianne & panjo
Chapter 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
Patuloy na tumakbo na parang bata sa park si Miel. Tapos bigla itong tumigil parang matandang biglang inatake ng rayuma.
"Napagod ata." Bulong ni Andrew. Napangisi siya.
"Akin na kasi yan! Wala ka namang makukuha diyan eh. Wala naman kasing laman iyan." Pilit na inaagaw ni Andrew ang pitaka sa makulit na si Miel.
"Ayoko nga. Sino muna si Pearl?"
"Bangka si Pearl."
"May palusot-lusot ka pa diyan eh huli ka na naman. Asawa mo ba siya?" painosenteng tanong ni Miel.
"Of course not! I'm single. At kung sino man siya, hindi na mahalagang malaman mo pa iyon. Pakielamerang madaldal," pagsusungit ni Andrew. Hindi na mabilang kung ilang beses napikon ni Miel ang lalaki. At hindi rin alam ni Andrew kung bakit at kung paano niya nahahayaang pikunin siya ng babaeng ni hindi niya alam ang pangalan.
"Ako madaldal?"
"Akin na kasi yan cookie monster!" Halatang inis na si Andrew dahil maka-ilang beses na din silang paulit ulit na nagpaikot ikot sa plaza.
"Ibibigay ko lang sayo, ang wallet na 'to, kapag tinawag mo akong ganda!" natatawang sabi ni Miel.
"Edi isaksak mo na sa baga mo iyan! Never kitang tatawaging ganda. Assuming ka ha!" Halos lumawit ang litid ni Andrew.
"O edi sige. Tutal naman walang laman ito eh. Kundi yung picture ng Flanax girl mo."
"Excuse me,di hamak naman na mas maganda si Pearl kesa sayo noh."
"Siya na maganda. Basta ako, diyosa. Este, bathaluman pala."
"Ang lakas mo eh noh? Nag gym ka siguro sa manila."
"Bakit naman?"
"Kasi hindi lang upuan ang binubuhat mo. Pati yung mga bleachers sa Araneta kayang kaya mo."
Sinuntok ni Miel ang braso ni Andrew. "Nagsasabi lang ako ng totoo noh."
"Kung ikaw naman ang definition ng maganda, dibaleng magmahal nalang ako ng panget."
"Whatevs! Halika na. Punta na tayong tower. Pagdating natin dun maabutan natin ang sunset."
Naglakad na sila papuntang sakayan ng kalesa. Aliw na aliw si Miel na pikunin si Andrew. At least nagagawa niyang alisin sa isip ni Andrew ang business proposal na gumugulo ng isip ng lalaki.
Hinayaan na lamang ng binata na hawakan ni Miel ang wallet niya. Tutal naman ay wala itong laman at alam naman niyang nangungulit lang ito. Sumakay sila sa kalesa at binaybay ang daan patunong bell tower. Habang nagbibiyahe ay patuloy ang pag picture ni Miel sa paligid. Paminsan ay kinukuhanan niya ng litrato ang masungit na si Andrew.
"Mam nandito na po tayo." Sabi ng kutsero.
"Salamat manong. Hintayin niyo na lang po kami diyan sa may labas. O halika na! Babagal bagal ka nanaman diyan eh!"
Inalalayan ni Andrew si Miel pababa ng kalesa. Medyo malikot ang kabayo at halatang natatakot ang dalaga.
"K-kaya ko magisa noh!" Pagmamayabang ni Miel.
"Oh edi sige." sabay bitaw ni Andrew sa kamay nito. Muntikan ng dumapa si Miel dahil sa ginawa ni Andrew.
"Alam mo ang sama talaga ng ugali mo! Kaya ka siguro iniwan ni Pearl noh?" Mataas ang boses na sigaw ni Miel.
Hindi na lang pinansin ni Andrew ang sinabi ni Miel. Wala siyang panahon para makipagtalo. Lumakad na lamang siya papunta sa loob ng simbahan. Sa entrance palang ay sinalubong na sila ng namamahalang tour guide sa lugar.
"Magandang hapon po. Welcome po sa Bantay church and bell tower," masayang bati ng tour guide habang ikinukumpas ang kamay. "Ako nga po pala si Joey. Gusto niyo po samahan ko kayo sa pagakyat?" Alok nito.
"Ah wag na manong kami na lang ang aakyat," pagbibida ni Miel.
"Mabuti pa magpasama na tayo kay manong Joey. Mahirap na, baka itulak mo pa ako."
"Makulit ako pero hindi ako mamatay tao!" depensa ni Miel. "Halika na akyat na tayo para makita natin ang sunset." Patakbong hinila ni Miel ang braso ni Andrew.
Nakarating sila sa lagusan patungo sa taas ng bell tower. Medyo makipot ang kahoy na hagdan. Napalunok si Andrew. Hindi niya inaasahan na ganoong kataas ang lugar. Kahit pa sa Baguio siya lumaki. Ni hindi pa nga niya naakyat ang grotto dahil takot siyang mahulog.
Napansin ni Miel ang pamumutla ni Andrew. Naisipan na naman niya itong tuksuhin. Para bang may kung ano kay Andrew at gustong gusto niya itong inaasar.
"Don't tell me you are afraid of heights?" panunudyo nito.
"Of course not! Napagod lang ako noh." palusot nito. Namuo na kasi ang butil butil na pawis sa noo niya.
"Oh sige. Halika na! Mauna ka ng pumanik. Para kung sakaling mahulog ka may sasalo sayo." pang-asar na sabi ni Miel.
Naunang umakyat si Andrew. Dahan dahan. Ng biglang umuga ang kahoy na hagdan. "Holy shit!" Sigaw ni Andrew.
Tawa naman ng tawa si Miel sa likuran niya. "Hindi pala takot sa heights ah. Hahahaha. Duwag!" Sabay belat.
"Whatever cookie monster." Sabi ni Andrew. Nagpatuloy na lang siya sa pag-akyat at ng marating ang tuktok ay namangha siya sa ganda ng paligid. Nakaakyat na rin si Miel.
Noon pa man ay gustong gusto na ni Miel ang lugar na ito. Dito siya madalas pumunta kapag may problema siya. Dito din niya isinisigaw ang mga bagay na kinikimkim niya.
Napansin niyang malalim na naman ang iniisip ni Andrew. Tinabihan niya ito.
"Ibabalik ko ang wallet mo. Kapg kinuwento mo sakin kung ano ang meron sa Flanax girl mo."
"Hindi na mahalagang malaman mo kung sino siya."
"Edi kunin mo na lang sa South China Sea itong wallet mo." Kunwari ay ihahagis ni Miel ang wallet ng biglang nagsalita si Andrew.
"Dati kong girlfriend si Pearl kaso nakipaghiwalay siya sa akin." malungkot na panimula ni Andrew. Seryoso ang kanyang mukha at halatang may dinadala sa kanyang mga mata.
"Siguro nambabae ka! Ganyan naman kayo e. Hindi kontento sa isa!" sumbat ni Miel na tila siya ang niloko ni Andrew.
"May conclusion ka na pala e. So di na ako magkwento."
Tinapik ni Miel ng malakas ang balikat ni Andrew. "PMS? Sumpungin mo naman parang di ka lalaki! Kwento na!"
"Kung makatapik ka parang close tayo ah!" Hinilot ni Andrew ang halos mabasag na balikat.
"Sorry boss!" Minasahe ni Miel ang balikat ng kausap para tuluyang na itong magkwento. "Kwento na! Hindi na ako mag-iinterupt!"
"Oh!" Iniabot ni Andrew ang isang pirasong bato kay Miel.
"Ano yan?"
"Bato. Akala mo prutas?"
"Alam ko! Aanhin ko naman iyan? Ipupukpok ko sa'yo?"
"Hindi! Kagatin mo para tahimik ka habang nagkukwento ako.."
"Bwisit!" Tumalikod si Miel at tila naghihintay na panunuyo pero hindi iyon nangyari. Mahaba ang katahimikan kaya napilitan si Miel magsalita. "Kainis ka naman!"
"Bakit na naman?!"
"Wala. Magkwento ka na nga!"
Malalim ang pinaghugutan ng hininga ni Andrew. Nakatanaw siya sa malayo. Bahagyang napailing at tumititig sa mga mata ni Miel. Hindi niya alam kung bakit interesado ang babae sa buhay niya. Sa isip niya, tama din na may hingahan siya ng sama ng loob.
"Mahal ako ni Pearl pero nagsawa siya sa pagmamahal ko. Hindi nga siguro sapat ang pagmamahal lang. Marahil tama nga ang mga magulang niya. Walang mararating si Pearl sa akin dahil walang direksyon ang buhay ko. Wala akong pangarap. Kaya ngayon gusto kong itama ang buhay ko at bumalik sa akin si Pearl."
Mahaba pa ang kwento ni Andrew tungkol sa pangarap, pag-ibig at buhay. Halos nangilid ang luha ni Miel sa lungkot ng buhay ng lalaki. Naguilty tuloy siya sa mga kalokohang ginawa sa lalaki.
"Paano kung ayaw na sa'yo ni Pearl? Kung may mahal na siyang iba?"
"Hindi ko alam," mababa ang boses ni Andrew. Malungkot. Nababagabag.
"Alam ko na. Halika." Hinila ni Miel Patayo si Andrew. "Isigaw mo dito sa taas ng tower ang nararamdaman mo. Isumpa mo sa ngalan ng nawawalang espada ni Panday na pagbalik mo ng Baguio ay may ibubuga ka na bukod sa mabaho mong hininga." Tatawa tawang sabi ni Miel.
"Dito?"
itutuloy...
"Napagod ata." Bulong ni Andrew. Napangisi siya.
"Akin na kasi yan! Wala ka namang makukuha diyan eh. Wala naman kasing laman iyan." Pilit na inaagaw ni Andrew ang pitaka sa makulit na si Miel.
"Ayoko nga. Sino muna si Pearl?"
"Bangka si Pearl."
"May palusot-lusot ka pa diyan eh huli ka na naman. Asawa mo ba siya?" painosenteng tanong ni Miel.
"Of course not! I'm single. At kung sino man siya, hindi na mahalagang malaman mo pa iyon. Pakielamerang madaldal," pagsusungit ni Andrew. Hindi na mabilang kung ilang beses napikon ni Miel ang lalaki. At hindi rin alam ni Andrew kung bakit at kung paano niya nahahayaang pikunin siya ng babaeng ni hindi niya alam ang pangalan.
"Ako madaldal?"
"Akin na kasi yan cookie monster!" Halatang inis na si Andrew dahil maka-ilang beses na din silang paulit ulit na nagpaikot ikot sa plaza.
"Ibibigay ko lang sayo, ang wallet na 'to, kapag tinawag mo akong ganda!" natatawang sabi ni Miel.
"Edi isaksak mo na sa baga mo iyan! Never kitang tatawaging ganda. Assuming ka ha!" Halos lumawit ang litid ni Andrew.
"O edi sige. Tutal naman walang laman ito eh. Kundi yung picture ng Flanax girl mo."
"Excuse me,di hamak naman na mas maganda si Pearl kesa sayo noh."
"Siya na maganda. Basta ako, diyosa. Este, bathaluman pala."
"Ang lakas mo eh noh? Nag gym ka siguro sa manila."
"Bakit naman?"
"Kasi hindi lang upuan ang binubuhat mo. Pati yung mga bleachers sa Araneta kayang kaya mo."
Sinuntok ni Miel ang braso ni Andrew. "Nagsasabi lang ako ng totoo noh."
"Kung ikaw naman ang definition ng maganda, dibaleng magmahal nalang ako ng panget."
"Whatevs! Halika na. Punta na tayong tower. Pagdating natin dun maabutan natin ang sunset."
Naglakad na sila papuntang sakayan ng kalesa. Aliw na aliw si Miel na pikunin si Andrew. At least nagagawa niyang alisin sa isip ni Andrew ang business proposal na gumugulo ng isip ng lalaki.
Hinayaan na lamang ng binata na hawakan ni Miel ang wallet niya. Tutal naman ay wala itong laman at alam naman niyang nangungulit lang ito. Sumakay sila sa kalesa at binaybay ang daan patunong bell tower. Habang nagbibiyahe ay patuloy ang pag picture ni Miel sa paligid. Paminsan ay kinukuhanan niya ng litrato ang masungit na si Andrew.
"Mam nandito na po tayo." Sabi ng kutsero.
"Salamat manong. Hintayin niyo na lang po kami diyan sa may labas. O halika na! Babagal bagal ka nanaman diyan eh!"
Inalalayan ni Andrew si Miel pababa ng kalesa. Medyo malikot ang kabayo at halatang natatakot ang dalaga.
"K-kaya ko magisa noh!" Pagmamayabang ni Miel.
"Oh edi sige." sabay bitaw ni Andrew sa kamay nito. Muntikan ng dumapa si Miel dahil sa ginawa ni Andrew.
"Alam mo ang sama talaga ng ugali mo! Kaya ka siguro iniwan ni Pearl noh?" Mataas ang boses na sigaw ni Miel.
Hindi na lang pinansin ni Andrew ang sinabi ni Miel. Wala siyang panahon para makipagtalo. Lumakad na lamang siya papunta sa loob ng simbahan. Sa entrance palang ay sinalubong na sila ng namamahalang tour guide sa lugar.
"Magandang hapon po. Welcome po sa Bantay church and bell tower," masayang bati ng tour guide habang ikinukumpas ang kamay. "Ako nga po pala si Joey. Gusto niyo po samahan ko kayo sa pagakyat?" Alok nito.
"Ah wag na manong kami na lang ang aakyat," pagbibida ni Miel.
"Mabuti pa magpasama na tayo kay manong Joey. Mahirap na, baka itulak mo pa ako."
"Makulit ako pero hindi ako mamatay tao!" depensa ni Miel. "Halika na akyat na tayo para makita natin ang sunset." Patakbong hinila ni Miel ang braso ni Andrew.
Nakarating sila sa lagusan patungo sa taas ng bell tower. Medyo makipot ang kahoy na hagdan. Napalunok si Andrew. Hindi niya inaasahan na ganoong kataas ang lugar. Kahit pa sa Baguio siya lumaki. Ni hindi pa nga niya naakyat ang grotto dahil takot siyang mahulog.
Napansin ni Miel ang pamumutla ni Andrew. Naisipan na naman niya itong tuksuhin. Para bang may kung ano kay Andrew at gustong gusto niya itong inaasar.
"Don't tell me you are afraid of heights?" panunudyo nito.
"Of course not! Napagod lang ako noh." palusot nito. Namuo na kasi ang butil butil na pawis sa noo niya.
"Oh sige. Halika na! Mauna ka ng pumanik. Para kung sakaling mahulog ka may sasalo sayo." pang-asar na sabi ni Miel.
Naunang umakyat si Andrew. Dahan dahan. Ng biglang umuga ang kahoy na hagdan. "Holy shit!" Sigaw ni Andrew.
Tawa naman ng tawa si Miel sa likuran niya. "Hindi pala takot sa heights ah. Hahahaha. Duwag!" Sabay belat.
"Whatever cookie monster." Sabi ni Andrew. Nagpatuloy na lang siya sa pag-akyat at ng marating ang tuktok ay namangha siya sa ganda ng paligid. Nakaakyat na rin si Miel.
Noon pa man ay gustong gusto na ni Miel ang lugar na ito. Dito siya madalas pumunta kapag may problema siya. Dito din niya isinisigaw ang mga bagay na kinikimkim niya.
Napansin niyang malalim na naman ang iniisip ni Andrew. Tinabihan niya ito.
"Ibabalik ko ang wallet mo. Kapg kinuwento mo sakin kung ano ang meron sa Flanax girl mo."
"Hindi na mahalagang malaman mo kung sino siya."
"Edi kunin mo na lang sa South China Sea itong wallet mo." Kunwari ay ihahagis ni Miel ang wallet ng biglang nagsalita si Andrew.
"Dati kong girlfriend si Pearl kaso nakipaghiwalay siya sa akin." malungkot na panimula ni Andrew. Seryoso ang kanyang mukha at halatang may dinadala sa kanyang mga mata.
"Siguro nambabae ka! Ganyan naman kayo e. Hindi kontento sa isa!" sumbat ni Miel na tila siya ang niloko ni Andrew.
"May conclusion ka na pala e. So di na ako magkwento."
Tinapik ni Miel ng malakas ang balikat ni Andrew. "PMS? Sumpungin mo naman parang di ka lalaki! Kwento na!"
"Kung makatapik ka parang close tayo ah!" Hinilot ni Andrew ang halos mabasag na balikat.
"Sorry boss!" Minasahe ni Miel ang balikat ng kausap para tuluyang na itong magkwento. "Kwento na! Hindi na ako mag-iinterupt!"
"Oh!" Iniabot ni Andrew ang isang pirasong bato kay Miel.
"Ano yan?"
"Bato. Akala mo prutas?"
"Alam ko! Aanhin ko naman iyan? Ipupukpok ko sa'yo?"
"Hindi! Kagatin mo para tahimik ka habang nagkukwento ako.."
"Bwisit!" Tumalikod si Miel at tila naghihintay na panunuyo pero hindi iyon nangyari. Mahaba ang katahimikan kaya napilitan si Miel magsalita. "Kainis ka naman!"
"Bakit na naman?!"
"Wala. Magkwento ka na nga!"
Malalim ang pinaghugutan ng hininga ni Andrew. Nakatanaw siya sa malayo. Bahagyang napailing at tumititig sa mga mata ni Miel. Hindi niya alam kung bakit interesado ang babae sa buhay niya. Sa isip niya, tama din na may hingahan siya ng sama ng loob.
"Mahal ako ni Pearl pero nagsawa siya sa pagmamahal ko. Hindi nga siguro sapat ang pagmamahal lang. Marahil tama nga ang mga magulang niya. Walang mararating si Pearl sa akin dahil walang direksyon ang buhay ko. Wala akong pangarap. Kaya ngayon gusto kong itama ang buhay ko at bumalik sa akin si Pearl."
Mahaba pa ang kwento ni Andrew tungkol sa pangarap, pag-ibig at buhay. Halos nangilid ang luha ni Miel sa lungkot ng buhay ng lalaki. Naguilty tuloy siya sa mga kalokohang ginawa sa lalaki.
"Paano kung ayaw na sa'yo ni Pearl? Kung may mahal na siyang iba?"
"Hindi ko alam," mababa ang boses ni Andrew. Malungkot. Nababagabag.
"Alam ko na. Halika." Hinila ni Miel Patayo si Andrew. "Isigaw mo dito sa taas ng tower ang nararamdaman mo. Isumpa mo sa ngalan ng nawawalang espada ni Panday na pagbalik mo ng Baguio ay may ibubuga ka na bukod sa mabaho mong hininga." Tatawa tawang sabi ni Miel.
"Dito?"
itutuloy...
