tulips

Bitbit ang isang kumpol ng tulips, mataman akong naghihintay ng pampasaherong tricycle. Dadalaw kasi ako ngayon sa isang taong espesyal. Ang aking pinakamamahal. Sigurado matutuwa siya dahil tanda ko pa ang paborito niya ang bulaklak. Mahigit isang taon na din hindi kami nagkita. Hindi kasi ako pinayagang umuwi agad ng bansa ng employer ko noong nakaraang birthday niya kaya ngayon na lang ako babawi.

Inayos ko muna ang suot kong kurbata bago tuluyang pumasok sa loob ng sidecar ng tricycle dapat siyempre presentable ako sa harap niya. Excited na kinakababahan ako. Napapatapik pa ang aking mga dalari sa aking hita sa sobrang kaba buti na lang maganda ang music na nagmumula sa stereo ng tricycle. Saxophone music ni Kenny G kaya nakakarelax.

Nakilala ko si Kimberly noong nasa college pa ako. Nagkataon kasi magkatabi ang inuupahan naming apartment. Tanda ko pa na nagsimula ang lahat noong birthday ko. Humiram kasi ako ng ilang utensils na gagamitin sa pagluluto. Nagkaroon ng konting usapan at nabanggit ko na din ang kaarawan ko. Inimbita ko siya kasi madali naman siyang makagaanan ng loob. Halatang nahihiya siya, sinabi ko na pwede magsama ng mga kakilala para mas masaya at magkaroon na din ako ng set of friends. Napapayag ko siya. Impact, tinulungan niya pa ako magluto at mas masarap pa siya magluto kaysa sa akin.

Matapos ang birthday ko mas lalo kaming naging mas close. Nakagaanan ko ng loob ang mga friends niya. Madalas ang sleep-over tuwing walang pasok o kahit natripan lang. Hindi naiwasan siyempre ang tuksuhan lalo pa't lagi kaming magkatabi at magkakulitan. Patay malisya lang ako kasi alam kong may boyfriend siya. Si Jerry. Nakwento na niya minsan noong nagDVD marathon kaming dalawa sa apartment niya. Gusto ng friends niya, lalo na itong si Bianca, na iwan na lang ni Kimberly ang boyfriend nito dahil halata naman daw manloloko. Ilang beses na din daw kasing nahuli. Since mahal ni Kimberly, pinatawad naman niya. Sinakyan ko naman ang biruan, sinabi ko na bakit nagpupumilit pa sa iba eh nasa tabi lang naman ako. Nagtuksuhan tuloy nang sobra. Tawanan. Hagisan ng unan. Kurutan. Biglang tuloy bumanat si Kimberly na huwag daw akong magbiro ng ganoon lalo na kung wala akong balak na seryosohin. Natameme ako. Parang may laman ang sinabi niya. Nakantiyawan ako ni Bianca na torpe daw ako. Pinagpawisan tuloy ako kahit may kalamigan ang panahon. Baka daw hindi pa ako nabibinyagan dagdag na kantiyaw pa niya.

Naging mabagal ang takbo ng oras para kay Kimberly nang sumunod na buwan. Lagi siyang malungkot. Niloko na naman siya ng boyfriend niya. Nahuling may kasamang babae. Niyaya niya akong uminom ng beer. Sumang-ayon na lang ako kasi sa ganoong paraan ay alam kong mag-oopen siya ng problema. Ilang lagok palang ay unti-unting bumagsak ang kanyang luha. Malalim ang pinanggagalingan ng bawat hikbi. Masakit para sa kanya ang pangyayari, wala akong maipayo kaya nanatili na lang ako sa tabi niya at niyakap siya ng buong higpit. Inaamin ko, nahuhulog na ang loob ko sa kanya. Nagsimula lang sa biro at hindi ko akalain mauuwi sa seryosohan.

Naging mapusok ako. Hinawakan ko ang kanyang pisngi at sinimulan siilin siya ng halik. Noong una ay walang tugon ang kanyang mga labi hanggang sa unti-unti ko ng nararamdaman ang kakaibang kuryente dumadaloy sa aking katawan. Bumaba ang halik sa leeg, sa balikat. Alam kong hindi iyon dala ng alak. Naglapat ang aming katawan habang nag-aagaw ang liwanag at dilim sa kalangitan. Nagising na lang kami na magkatabi sa kama.

Matibay na ang samahan namin ni Kimberly matapos ang nangyari sa amin. Inakala kong kami na subalit natuklasan kong nagkabalikan na naman sila ng boyfriend nito. Kwento pa ni Bianca ay lumuhod pa daw ang lalaki mapatawad lang. Masakit sa akin ang lahat lalo pa't wala akong karapatan magselos. Nagpapanggap akong bulag kapag nakikita ko silang magkasama. Natuto akong ngumiti sa harap niya kahit hindi ako masaya sa kwento niya about sa bf niya. Itinago ko ang lahat ng alaala namin. Binaon ko palabas ng bansa matapos kong mapagdesisyunang magtrabaho sa Taiwan para makalimot.

Ngayon ako ay nagbabalik. Inayos ko muli ang aking sarili matapos bumaba sa tricycle. Sinigurado kong walang lagas na bulaklak bago ako tuluyang pumasok ng gate. Ibinaba ko muna ang kumpol ng tulips. Nagsimula akong mag-alay ng dasal sa puntod ni Kimberly. Nabalitaan ko mula kay Bianca na mas piniling tapusin ni Kimberly ang kanyang buhay matapos hindi sumipot si Jerry sa usapan. Nagtanan na pala kasama ang ibang babae.

Minahal ko si Kimberly kahit hindi niya ako natutunang mahalin. Minahal ko siya kahit konting panahon lang ang pinagsamahan namin. Higit sa lahat, minahal ko siya kahit pareho kaming lalaki nagkataon lang na ang puso niya ay babae.

tres amor

'Mommy, mahal ko si Xyra at wala ka ng magagawa para pigilan ang pagmamahalan namin!' matapang na sumbat ko kay Mommy.

'Oo nga po, nagmamahalan po kami ni Joven. Handa po akong ipaglaban siya kung kinakailangan.' pagtatanggol ni Xyra.

'Punyetang pagmamahal yan! Six years old pa lang kayo. Hindi ka pa nga tuli Joven eh!' sigaw ni Mommy sa akin matapos kng itananan si Xyra noong mapagalitan siya sa bahay nila.

'Wala namang bastusan Mommy!' Napakamot pa ako sa ulo at halos mamula na parang hinog na kamatis.

'At ikaw Xyra umuwi ka na. Huwag kayong masyadong manonood ng fairy tale masama ang epekto noon sa bata.'

Imagine, nainlab na agad ako at the age of six. Siguro puppy love nga ang tawag dun. Kami lang kasi ang playmate nun. Tulad ng ibang bata akala din namin kapag hinalikan ng lalaki ang babae eh mabubuntis na. Funny?!
Nung prep kami magkasabay kami umuuwi sinusundo ko si Xyra sa classroom nila then inihahatid ko siya sa bahay nila. Kapag weekends naman, namamasyal kami together kasama ang alaga naming aso. Masaya.
Naluha nga ako nung lilipat ng bahay sina Xyra. Napagalitan siya nung ayaw niya sumama. Kaya yun naisipan namin magtanan pero dahil bata lang kami wala kaming nagawa kundi maghiwalay. Yes, I cried. I will miss her.


'Ate anong magandang gift sa girl?' tanong ko sa nakababatang kapatid ni Mommy.

'Bakit? May girlfriend ka na ba?' usisa ni Ate Macy. Mapang-asar ang ngiti niya at labas pa ang malalaking ngipin.

'Ah e, wala pa. Gusto ko lang ligawan. Turuan mo naman ako ng tips. Close na kami kaso nahihiya ako magtapat.'

'Hay naku! Joven pag-aaral mo ang asikasuhin mo.' Narinig pala ni Mommy ang aming usapan akala ko pa naman nasa palengke siya. 'Hindi kasama sa gastos ko ang pambili ng regalo para sa mga kalokohan na yan.'

'Wala akong kinalaman ate ha,' pagmamalinis ni Ate Macy.

Second time ko nainlab at muling napuranda. First year High School ako noon. Daig ko pa ang anak ng presidente ng Malacañang dahil todo bantay si Mommy sa kilos ko. Pinabantayan pa ako dun sa nerd kong pinsan kaya hirap akong dumiskarte. Buti na lang may mga extra curricular activities sa school kaya nagkakaroon ako ng time na dumiskarte. Madalas kami magkita sa may football field ng school. Doon kasi bibihira ang tao. Kahit bawal ang PDA sa school pasimple ko siyang niyayakap. We sat together then we kissed. Smack lang sa lips dahil takot kaming may makakita. Two days after, nakareceived ang parents ko ng letter from the discipline office. In short, may nakita sa amin noong nagkiss kami. Suspended kami. Umabot sa nagkihawalay na kami ng tuluyan dahil hindi nagustuhan ng parents niya ang kahihiyang inabot nila. Hindi ko alam kung sang parte ng Pilipinasa ipinadala. Ang alam ko lang sa kapatid ng Mama niya sa nakatira. Katwiran nila mali daw ang pag-ibig na nararamdaman namin. Oo nga, sila ang matanda pero hindi sa lahat ng pagkakataon sila ang tama. Paano magiging mali ang pag-ibig? Dahil ba sa kami ay bata? O dahil hindi talaga pag-ibig ang tawag dun. Well, hindi kailanman naging mali ang pag-ibig, ang tao lang na involved dito ang nagkakamali. Pero kahit mangatwiran ako talo pa din. Magulang sila e. At mahirap din naman ang may kasamaan ng loob sa bahay. Pordesekentaym arawd, I cried. This time, may kirot sa dibdib ko ang paghihiwalay namin.

'Ate Macy, meet my girlfriend,' taas noo kong magmamalaki kay Ate.

'Pasok, kanina pa kayo hinihintay ng mommy mo.'


Wala ng pagtutol galing kay Mommy matapos kong ipakilala ang girlfriend ko. Siguro dahil tapos na ako ng pag-aaral at may maganda na akong trabaho. Naging mahirap nga ang pagkikita namin noong college kasi patakas palagi. Madalas nga sa outreach programs kami nagkikita. Kapag may time at pera syempre pumupunta kami ng fine dining resto. Treat na rin namin sa sarili at bonding na din. Kahit nga mata lang namin ang nag-uusap alam namin ang tamang sagot sa bawat ngiti at lungkot. Iyon na siguro ang tinatawag na 'language of love'.

This time alam kong love na 'to. Hindi na ito puppy love, hindi ito laro at hindi na ito maling pag-ibig. Next month ikakasal na kami. I promise to give, and will always strive to have, a comfortable life for her and our children. It may not be extravagant, glamorous lifestyle or a lavish fortune; but we will always get by, and that I am sure of that.

Ay! Oo nga pala third time ko na pala itong mainlab. Mainlab sa pangatlong pagkakataon sa iisang tao. Kay Xyra.

pulang krayola

'Jhe, anak bakit kulay brown ang gumamela diyan sa drawing mo?' usisa ni Mercy sa apat na taong gulang na anak.

'Ubos na po kasi inay na color red, nagdrawing po kasi kami ng garden kanina. Pati nga po yung blue ubos na din sobrang lawak po kasi ng langit kanina.' paliwanag ni Jhe.

'Bilis maubos ah. Sige ibibili na lang ulit kita,' nakangiting tugon ni Mercy sa anak. Masaya siya para kay Jhe dahil sa interes nito sa mga bagay sa paligid. Sa halaman, malawak na langit at mga hayop na madalas iguhit ng anak.

'Inay, bakit po mas maganda ang drawing ni Kat-Kat kesa sa gawa ko? Magkasinlaki lang naman po ang aming kamay?' inosenteng tanong ng bata habang matamang hinihintay ang isasagot ng ina.

'Kasi drawing ang talent niya. Wala yun sa laki ng kamay anak.' Hinawakan ni Mercy ang ulo ng bata. Hinalikan ang buhok. 'Makulit na ang anak ko ah.'

'Talent. Ah talent pala.' Umaalog pa ang ulo ni Jhe habang patuloy na kinukulayan ang gumamela. 'Eh inay ano pong talent ko?'

'Magtanong anak ang talent mo. Siguro paglaki mo isa kang imbestigador o kaya reporter,' biro niya sa anak.

Lumang kasangkapan, maingay na bentilador, kaunting gamit sa kusina ang mamalas sa maliit na bahay ni Mercy. Sa dingding ay makikita ang lumang poster ng artista na may hawak na alak, nasisilbi itong panakip sa bintana ni Mercy kapag matindi ang sikat ng araw. Hindi maalis sa isipan ni Mercy kung paano papaaralin ang anak. Hindi niya alam kung paano makakaahon sa lugmok niyang buhay.

'Inay ano ang putok sa buho? Sabi po kasi ni Teban eh putok sa buho daw ako,' si Jhe.

Nabigla si Mercy sa tanong ng anak. 'Naku huwag mo na lang intindihin ang batang yun, lahat kasi inaasar niya. Anak maglalaba muna ako ha.'

'Pupunta po muna ulit ako kay Kat-Kat.'

'Huwag masyadong makulit dun ha para hindi ka niloloko ni Teban.'

Hindi pa man nakakalayo si Jhe ay bumalik na agad ito ng bahay. Sumisigaw. Umiiyak.

'Inaaay! Inaaaay!' huguhol ni Jhe. Mabilis na tinungo ni Mercy ang anak sa pag-aalalang may nangyari dito.

'Bakit anak?'

'Niyakap po ako nung lalaki. Hindi ko naman po siya kilala.' Sinilip ni Mercy ang labas ng bahay. Si Jerwin. Ang ama ni Jhe.

'Anak pasok ka muna sa kwarto.' Sumunod naman agad. Umalis sa pagkakayakap ang ina.

'Kumusta Mercy?' bati ni Jerwin habang iniaabot ang isang sobre. 'Pasensiya na kung atrasado na ang sustento medyo mahigpit ang asawa ko kaya hindi ko naibigay agad.'

'Anong ginagawa mo dito? Ayaw ko ng gulo. Tinakot mo pa si Jhe!'

'Dumalaw lang naman ako. Gusto ko lang makita ang anak ko.

'May panahon para diyan at ayaw kong sugudin na naman ako ng asawa mo. Tahimik na ang buhay ko. Hindi pa handa ang bata na makilala ka.'


Matapos ang mahabang pagtatalo ay minabuting magkulong sa kwarto si Mercy. Niyakap niya ang nakatulog ng anak. Pumatak sa kanang mata ang kanyang luha. Gumawa ng makra sa kanyang pisngi. Nagsisisi siya sa paniniwala sa mga pangako ni Jerwin. Pagod na siyang maging kerida. Pagod na siya umasa sa pagmamahal na dapat ay sa kanya. Pero si Jerwin pa rin ang isinisigaw ng puso niya.


Masigla na muli si Jhe. Parang walang nangyari kahapon. Maaga pa lang ay nasa may hardin na siya ng kapitbahay para iguhit ang mga paru-paro. Namangha siya sa iba't ibang kulay.

'Bakit kaya iba-iba ang kulay nila? Pareho-pareho naman silang paru-paro,' tanong sa sarili ni Jhe.
Naaliw si Jhe. Hindi niya namamalayan ang oras.

Isang babae ang nasa edad na trenta ang sumugod sa bahay ni Mercy. Maayos ang kasuotan at halatang nakakaangat sa buhay. Napaatras si Mercy.

'Nasabihan na kita dati di ba? Huwag mong ahasin ang asawa ko.'

'Hindi ko siya inaahas. Siya ang nagkusang nagpunta dito,' paliwanag ni Mercy sa mababang boses.

'Isa kang puta. Isa kang basura na nagpupumilit sa asawa ko. Laruan ka lang. Bayaran. Puta!!'

'Ayaw ko ng gulo Josie. Magkaibigan tayo at alam mo na ako ang minahal ni Jerwin. Pero tapos na ang lahat sa amin. Hindi ko kayo ginugulo.'

'At ako ang umagaw? Ganun?!'

Dalawang putok ng baril ang umalingawngaw sa loob ng bahay.

'Inay bakit diyan sa sahig kayo natutulog?' usisa ni Jhe. Gigisingin sana niya ina ng mapasin ang umaagos na dugo mula sa tagiliran ng ina.

'Inaaaaaay!!!!!!' Nabitiwan niya ang hawak na krayola, gumulong patungo sa dugo ng ina.

Paano magiging makulay ang buhay kung ang krayola niya ay puro pula?.

manika

Sawa na siya sa kanyang manika. Ayaw na niyang magkulong sa apat na bahay. Nais malaman kung ano ang mayroon sa labas ng bago nilang bahay. Namangha sa labas. Maraming tao. Maraming bata. Nakipaglaro, nakipagtawanan, nakipagtaguan at nakiindak sa usong sayaw.

Isang bata ang sa kanya ay lumapit. Nasa edad na dose ang lalaki. Habang siya naman ay nuebe. Nagkipaglaro, naging kaibigan at nagsumpaan walang iwanan.

Lunes. Isang laro ang kanilang sinimulan. Maghahanap daw sila ng kayamanan sa likod bahay. Ang lalaki ang minero at nasa kanya ang pinakamahalagang kayamanan. Akala niya ang lahat bahagi ng laro.

"Aray!" sigaw niya matapos mahukay ng lalaki ang kayamanan.

photoshop

dear readers,

Napapansin n'yo bang mabagal magload ang aking blog?
Dahil ito sa sobrang laking header at background image.
Hindi ko naman mapalitan dahil hindi ako marunong sa photoshop.
MSPaint lang ang alam ko.

Kung sino man sa inyo ang gustong magdonate ng header ay malugod kong tatanggapin.
ang design ay simple lang.
kahit anong kulay basta may bolpen. walang text na kailangan.

salamat. sana ay may magbigay.. halos iyakan ko na kasi ang pagrequest sa friends
wala naman nakapagbigay. para sa magbibigay ang tulang ito. lol

nagugulo
nalilito
pag-ibig nga ba ito?
o parte lang ng libido?

walang nga bang pag-ibig sa loob ng 3 oras
lalo na kung ungol lang ang inanas
at isang sigaw ng ang condom ay mabutas


matagal "daw" bago magsabi ng dubdub ang puso.
mahaba at mahirap intindihin
parang nauutot o natatae ng may sabaw

pero alam ko sa sarili ko
tinamaan ako ng tetanus ng palaso.
palaso ng pandak na kupido
hep! hep! horray
sigaw ng puso ko.

sulat ng pasasalamat

Hanga ako sa bawat Pilipino. Sa kabila ng trahedya ay nagagawa pang tumawa. Kasi alam nilang kayang bumangon ng pinoy. Mabuhey!!!!
Bilang pasasalamat ng mga nasalanta, bibigyang daan ko ang sulat ng isang survivor.

-----

Dear Manong LRT Driver,

Nais kong magpasalamat sa lahat ng tumulong nitong nakaraang bagyo. Naging mahirap ang buhay para sa amin ng aking pamilya at kabarangay. May pagsisi din kasi galing kaming probinsiya. Naniwala kasi kami sa pelikula na kapag lumuwas ng Maynila ay gaganda ang buhay. Naging squatter tuloy kami sa Paranaque buti na lang tinulungan kami ng lokal na pamahalaan para mabigyan ng magandang relocation site. Pero napilitan kaming paupahan para magkaroon ng extra income. Kaya hayun naging squatter kami sa QC. Tinulungan kaming muli ng local goverment. Inilipat lahat ng squatter sa Cavite. Maganda ang lugar. Kaya lang noong naanalyze ko na magboboom ang Wellness Industry ay pinaupahan ko yung bigay na bahay sa isang sikat na SPA. Kaya lumipat kami sa Marikina bilang squatter muli. Hindi pa man kami nakakaadjust ay binaha na kami. Kaya ito ang munti kong tula para magpasalamat sa lahat.

Salamat
salamat sa de lata
kahit walang kasamang abre lata
salamat sa damit
lalo nasa brief
kahit halatang gamit
salamat daw sabi ni lolo sa bagong pustiso
makakanguya na daw siya ng tocino
salamat sa karne
kahit supporter ako ng PETA
salamat sa tulong ng gobyerno
hindi na ako magrereklamo
dahil hindi ako nagtatax
salamat sa pagkain nakalagay sa styro at plastic
dagdag na naman sa basura
salamat sa bayaning artista ng kapuso't kamilya
dahil diyan alam ko na ang kung sino ang may upcoming teleserye at pelikula
salamat sa video coverage
feeling ko tuloy isa akong artista
salamat sa pulitiko
lalo sa talent fee ko
salamat sa mga pulis
buti may pakinabang na kayo
salamat, salamat at salamat .


Nagpapasalamat,

Andoy

--------

Dear Andoy,

Shemas ka!!

pagbalik

Magkasama tayong...
Nagtampisan sa agos ng ilog sa may kakahuyan.
Humiga doon sa damuhan.
Nakinig sa musikang hatid ng hangin.
Namangha sa lawak ng kalangitan.
Nabighani sa ganda ng mga hayop sa parang.
Nagtaguan sa may puno na may langgam.

Hindi ko alam kung bakit pa ako naghangad ng iba
Nakipila pa para mapansin niya
Samantalang alam ko naman sa'yo ako liligaya.
Oo nga't maganda siya at may katawang hugis Coca Cola.
Hindi ko naman mahanap ang dating saya.


Ngayon ako ay nagbalik para itama ang mali.
Nais kong tayo ay magsimula muli.
Lumiliwanag ang iyong mata sa mga yakap at halik.
Namumutawi sa labi ang lenguwahe ng pag-ibig.
Subalit ang lahat ay hindi na para sa akin.
Pagkat hanap mo ay babae na rin pala.


---
tinatamad akong gumawa ng kwento. Kaya ito na lang muna..

---
Maari nyo ng ishare ang bawat post sa inyong social site tulad ng facebook, twitter, etc. Pinditun lang ang share this. Salamat at makabayad na sana ako ng utang :D

OPEN LETTER TO COMPUTER SHOP OWNERS

Madalas akong tumabay, chumika at lumandi doon sa computer shop na malapit sa bahay. May suggestion lang ako sa mga shop owners na pakikapit sa inyong establisment ang sumusunod:

Sampung Utos Sa Computer Shop

1. Huwag tumawa ng malakas lalo na kung nag-iisa. Magshare ka naman para hindi mukhang tanga.
2. Kung napapautot maaring lumabas muna. Huwag basta na lang iputok.
3. Huwag mangupit sa nanay. Sa tatay na lang.
4. Mag-aral ng mabuti para hindi kami masisi.
5. Maligo at magtoothbrush muna bago magrenta.
6. Uminom ng holy water matapos magtrash talking.
7. Huwag manood ng porn. Mawawala ang purpose ng aircon.
8. Huwag maingay may naglilista.
9. Huwag palitan ang desktop wallpaper. Lalo ng picture ng mga taong pinagnanasaan.
10.Huwag ligawan ang taga-bantay. May syota na yan.

Kung ang mga sumusunod ay kaay-aya sa inyo kung maari sana ay idikit sa pinto, dingding, bowl, noo, baga, atay at balunbalunan.

-panjo

padre de pamilya

Pagod na ang mata ni Josef. Mahigit walong oras na siyang nasa harap ng computer nais niyang matapos ang technical project na kailangan kinabukasan. Nakasalalay dito ang kanyang pangarap, pamilya at kinabukasan.

Katulad ng ibang huwarang padre de pamilya, nangangarap siya ng magandang buhay, maayos na tirahan, mapagtapos ng pag-aaral ang mga anak at higit sa lahat mabigyan ng sapat na atensyon ang bawat miyembro ng pamilya.

Subalit mapaglaro ang tadhana para kay Josef. Nanatili siyang nangungupahan, malayo sa pamilya at nanganganib pa sa ipinaglalabang promosyon. Nag-iisa siya ngayon sa bahay na inuupahan sa Quezon City. Minabuti ng kanyang asawa na manirahan muna sa kanyang ina sa Laguna simula ng makasama ito sa malawakang tanggalan sa kompanyang pinapasukan. Napagdesisyunan nila na papasukin sa pampublikong paaralan ang kanilang anak para makabawas ng gastusin. Ang mahalaga ay nanatiling nag-aaral ang kanilang anak.

Napaluha si Josef. Kinuha niya ang larawan ng kanyang pamilya sa loob ng drawer. Hinalikan ang asawa at anak. Bumuntong hininga, nangakong gagawin ang lahat para makabangon muli at mabubuo muli ang kanilang pamilya.

Nagtungo si Josef sa kusina. Nagtimpla ng kape. Kailangan niyang manatiling gising sa susunod na apat na oras. Bago pa siya tuluyong makabalik sa harap ng PC ay may tumawag na tao mula sa labas ng bahay.

"Bayaw?! Josef... Bayaw?.." paulit-ulit na tawag ng tao mula sa bintanang gawa sa jalousie.

"Oh, gabi na napasugod ka. May maitutulong ba ako sa'yo?" nag-aalalang tugon ni Josef sa bayaw na si Wilson.

"Bayaw kasi...," kumamot sa ulo ang bayaw tanda ng matinding pangangailangan. "Kasi itong pinsan kong si Henry.. kahiyaan na bayaw.. kasi hindi alam ng mga ito na sinira na yung lumang bodega diyan sa tapat. Kaya makikiusap sana ako sa'yo kahit ngayon lang," nabubulol na patuloy ng bayaw habang itinuturo ang tatlong lalaki.

"Ano ba yon? Hindi ko maintindihan e."

"Baka pwedeng puwesto sa loob, kahiyaan lang talaga. Hindi pwede sa bahay kasi gising pa ang asawa ko. Kahit sa banyo lang hindi naman sila magtatagal."


Bagamat labag sa loob pumayag si Josef sa kagustuhan ng bayaw. Halos tatlong minuto lang ang itinagal ng tao sa loob at mabilis ding umalis.

"Sino ba ang mga yon Wilson?" usisa ni Josef.

"Yung dalawang matangkad pinsan namin. Yung isa kababata ng asawa mo, hindi ko nga akalain na gumagamit din pala yon. Pasensiya na bayaw naabala ka pa."

Tiningnan ni Josef kung may kalat sa loob ng banyo. Malinis. Sinigurado niyang walang naiwang amoy sa loob ng banyo. Minabuti niyang ipagpatuloy ang ginagawa kesa mag-alala.


"Good work Josef! Hindi ako nabigo sa kakayahan mo. So proud of you!" bati ng lalaking medyo may edad na matapos aprubahan ng foreign clients ang technical project niya.

"Salamat Sir. Salamat sa pagtitiwala sa kakayahan ko." si Josef.

"Congratulations! Youre the new Technical Head. Your compensation package will be discussed later."

"Thank you sir. Ngumiti si Josef. Matutupad na ang isang bahagi ng kanyang pangarap. Siya na ang bagong Techinical Head.

Masayang umuwi ng bahay si Josef. Walang pagsidlan ang kanyang kaligyahan. Sa sweldo niyang matatanggap ay maari na muling magbalik ang kanyang pamilya. Sapat para matugunan ang araw-araw na pangangailangan, makakuha ng bahay na hulugan at mapaaral ang anak sa maayos na paaralan.

"Hello. Josef napatawag ka."

"Mahal ko. Sa wakas napromote na ako. Makakabalik na kayo dito. Mabubuo na ulit ang ating pamilya."

"Masayang masaya ako para sa'yo Josef. Miss na miss kita. Kami ng anak mo." maluha luhang tugon ng asawa ni Josef.

"Gusto ko sa Sabado nandito na kayo. Gusto ko na kayong makapiling, mahagkan at mayakap . Kamusta si Jared?"

"Tulog na ang anak natin. Lagi ka ngang itinatanong. Iniipon niya kasi ang exams niya nangako ka daw kasi na kapag mataas ang grades niya ay ibibili mo siya ng bisekleta."

Luha ng kagalakan ang umaagos mula sa mata ni Josef. Masaya siyang muling makakasama ang asawa at anak. Muli niyang kinuha ng larawan sa loob ng drawer. Hinalikan matapos ay ipinatong sa dibdib hanggang sa makatulugan na niya.

"Bayaw?! Josef... Bayaw?.." paulit-ulit muling tawag ni Wilson mula sa bintana. Binuksan niya ang pinto para kausapin ang bayaw.

"Oh, bakit Wilson?"

"Mukhang naktulog ka na a. Nakakahiya naman. May dala kasing manok itong kababata ng asawa mo. Nahihiya daw kasi nangyari noong nakaraan araw." Bilang paggalang sa bayaw ay pinapasok ni Josef ang lalaki. Maya-maya pa ay kasunod na din ang dalawang matangkad na lalaki. May dalang alak.

"Salamat sa manok. Nag-abala pa kayo." Patuloy ang ilang kwetuhan habang umiinom ang bayaw ng alak. Si Josef naman ay hindi uminom dahil sa trabaho kinabukasan.

"Ano ba naman Henry!"Asar na sambit ni Wilson. "Naku bayaw hindi ko naman alam na may dala na naman si pinsan. Alam mo na dating gawi. Saglit lang daw naman." baling ni Wilson kay Josef.

"Sige bayaw, pagbibigyan ko sila ngayon pero sana huli na 'to. Babalik na sa Sabado ang asawa ko. Ayaw ko ng aberya."

"Pasensiya na talaga. Nahihiya nga din ako sa'yo matigas lang talaga ang ulo ng dalawang yan," si Wilson. Pumasok muli ang dalawang lalaki sa loob ng banyo habang ang kababata ng kanyang asawa ay nahuli sa pagtayo dahil naghanda muna na mga gagamitin sa bawal na bisyo.

Isang malakas na tadyak ang yumanig sa pinto ng bahay ni Josef. Kasunod ang ilang armadong kalalakihan. Nagulat ang lahat. Nanlumo si Josef.

"Dakpin lahat yan. Kunin ang lahat ng ebidensiya."

Katulad ng ibang huwarang padre de pamilya, nangangarap si Josef ng magandang buhay, maayos na tirahan, mapagtapos ng pag-aaral ang mga anak at higit sa lahat mabigyan ng sapat na atensyon ang bawat miyembro ng pamilya. Subalit paano niya magagawa ang lahat kung siya ay nakakulong at mananatili sa loob ng anim hanggang labin-dalawang taon.

Inlab ako sa GF ng kuya ko

Siguro kung may langaw na umaaligid for sure nakapasok na sa bibig ko sa tagal at laki ng pagkakabuka. Hindi ko ko akalain na may bago na namang babaeng kasama sa bahay si kuya. Iba siya. Iba ang dating sa mga pinagasawaan niya. Madalas kasing mukhang easy to get ang ibang naging gf or fling niya. Huwag sana siyang mapagaya dun sa ibang na naging mataba pa sa paanaking baka o kaya ay naging mas pangit pa sa sunog na kaserola sa sobrang insecurities noong iwanan ni kuya. Alam ko ilang sandali na lang at palalabasin na ako ng bahay ni kuya. Maliit lang kasi ang bahay naming inuupahan kaya madidinig ang anumang mangyayari sa loob ng kwarto. Minabuti ko na lang magkusang lumabas kesa makiusap na naman siya.

Base sa maikling usapan namin ni kuya, Raquel ang pangalan ng babae. Hindi ko na inalam ang apelyido dahil malamang hindi rin alam ni kuya ang isasagot niya. Maganda si Raquel bagamat hindi sophisticated ang style, may kakaiba naman sa kanyang features na kahuhumalingan ng lalaki bukod pa sa katawan na pamatay talaga.

Ginto ang dila ni kuya kaya maraming nahuhumaling na babae. Kahit siguro bantay ng sanglaan papatusin siya e. Sa katunayan, may pumatol na sa kanyang asawa ng isang seaman. Sa pagkakaalam ko tumagal din ang relasyon nila kasi may thrill daw ang pangangaliwa pero sa kalaunan iniwan din ni kuya.

Naging mahaba sa akin ang bawat minutong ginugugol nila sa loob. Natatakot ako para kay Raquel dahil alam kong hindi siya mahal ni kuya. Bahagi lang siya ng libangan, laruan ng kuya ko. Hindi ko alam kung bakit ako apektado. Tinamaan yata talaga ako.

Hindi naiwasang magtama muli ang landas namin ni Raquel, pareho lang kasi kami ng college na pinapasukan. Nagtama ang aming mata sa may journals section ng library. Iiwas pa sana ako kaso kita ko siya na inaalok ang bakanteng silya sa tabi niya.

Inalis niya ang kanyang bag sa upuan at idinikit malapit sa kanya. Kinuha ko ang dyaryo malapit sa upuan at hinanap ang entertainment section.

"Tahimik ka pala kumpara sa kuya mo." basag niya sa katahimikan.

"Raquel right?" tanong ko. "Nahihiya lang siguro ako kasi hindi pa tayo gaanoong kaclose." Pumasok sa isip ko ang mga bagay na maari nilang ginawa sa loob ng bahay na. Nagugulo ang utak ko. Hindi ko dapat iniisip ang bagay na hindi ko dapat panghimasukan. Pero naaawa ako sa kanya.

"Ganun ba"? Oh anong pakay mo dito sa journals? Maybe I can help?"

"Need ko ng review sa isang film. Nagcheck lang ako ng latest movie sa broadsheets."

"Try the net? Maraming reviews dun," si Raquel.

"No. Marunong naman akong gumawa. Inalam ko lang kung anong latest movie."

"Ah, good! Hindi tulad ng kuya mo na lahat ng pandaraya e alam na."

"Instead of comparing, why don't you join me? My treat!"

"Nakakahiya naman." umiiling na sabi niya.

"Para hindi ka mahiya, libre ko sine kaw naman maglibre ng lunch."

"Oh sige. Let's go!"


Walang masyadong naging usapan o nangyari sa loob ng sinehan maliban sa ilang kurot na natanggap ko kapag nagugulat siya sa suspense film na aming pinapanood. Tulad ng napagkasunduaan inilibre niya ako ng lunch.

"Bangus?!"

"Oo. Paborito ko kasi yan," sagot niya.

"Wow. Pareho pa tayo. Madalas ko ngang lutuin yan sa bahay e."

"Parang gusto ko yata tikman ang pinagyayabang mo na yan a."

"Sure baka malimutan mo pa pangalan mo. Punta ka lang sa bahay alam mo naman 'di ba?" pagyayabang ko.

Bumuhos ang ulan. Para kaming magkasintahan na nagde-date dahil kami lang ang tao sa native restaurant naming kinakainan. Napagkwentuhan na namin halos lahat maliban sa estado ng relationship nila ni kuya. Inisip ko sa mga oras na yun ay akin siya.

"You know, I really like you." Matapos kong marinig ang katagang yon ay natutunan ko ng mahalin ang ulan.

"I like you too." sagot ko agad.

"Pero not in the sense na...."

"I know.." Putol ko agad baka may marinig pa akong hindi ko magugustuhan. Parang gusto kong tumakbo palayo o kaya ay tumalon sa mataas ng gusali pero mas gusto kong manatili dahil alam ko iiwan din siya ni kuya. Masama bang maging rebound?! Ewan ko. Basta sa bawat salita na binibitawan niya ay lalo ko siyang nagugustuhan. Pati kilos niya may dating sa akin.

Araw ng Linggo. Halos tangahali na din ako nagising. Papasok na sana ako ng banyo pero may tao pa sa loob. Nagulat ako. Si Raquel ang lumabas mula sa banyo. Nakatapis lang na pumasok sa kwarto ni kuya. Naiwan pa ang samyo ng shampoo at sabon niyang ginamit. Para akong rebulto na hindi man lang niya ng pansin kahit alam niyang nasa tapat lang ako ng banyo.

Lumabas ako ng bahay. Naghintay ako ng ulan. Mas gusto kong maligo sa ulan. Mas gusto ng aking paa na magtampisaw sa tubig galing sa ulan. Mas gusto kong tumakbo ng nakayapak sa basketball court habang bumabagsak ang ulan. Higit sa lahat gusto ko muling maalaala ang salitang binitawan ni Raquel noong umuulan.

Tanghalian. Nagluto ako ng paboritong sinigang na bangus para kay Raquel. Tinitigan ko ang kanyang mata pero walang anumang reaksyon. Siguro gusto niyang ilihim kay kuya ang aming pagkikita.

Kinabukasan matapos ang klase ay nagkasabay pa kami sa lobby ng college. Medyo apektado ako sa naging asal niya kahapon. Sobra naman siguro yung hindi niya ako kausapin kahit isang segusdo lang. Pero heto siya ngayon at nakangiti pa.

"Sabay na tayo umuwi Jerlo?.." masuyong wika niya.

"Hindi ka ba ihahatid ni kuya?" pasusot ko.

"Bakit naman ako ihahatid nun?" Sa bagay wala sa dictionary ng kuya ko ng maghatid ng babae dahil mabubuking siya ng iba pa niyang nililigawan.

"Sige tara."

"Wait, Ipagluto mo na lang ako ng bangus."

"Sige." Napangiti ako. Siguro hindi lang niya masabi kahapon na masarap dahil mabubuking kami ni kuya. Pero ngayon siya pa ang nagrequest. Tinawagan ko muna si kuya para alamin kong nasa bahay siya. Buti na lang late pa siya uuwi kaya may time kami ni Raquel. Kahit nakaw lang ang sandali masaya na ako.

"Sarap naman ng luto mo. Woh!.."

"Sabi ko sa'yo e. Tsaka special yan e."

"Ganyan din ba ang linya mo sa ibang babae mo?"

"Babae? Ikaw pa lang ang babaeng naipagluto ko. Hindi ako sing pabling ng kuya ko."

"Uy defensive. Siguro ano.. Nahuhulog ka na sa akin no?"

"What if I am?" Natigilan ako. Mali ang binitawan ko.

"San ang CR?" biglang paglilihis ng usapan. Parang hindi niya alam ang banyo gayung nakaligo pa nga siya dun.

"Sa last na pinto bago magkusina." Namumula pa siya bago umalis ng upuan. Ako naman ay nanatiling nakatungo.

Matapos ang sandaling yon ay namaalam na si Raquel. Hindi na namin nabalikan ang naiwang tanong ko kanina.

"Jerlo, salamat sa bangus."

"Welcome," mababang tugon ko.

"Siya nga pala. Noong sinabi kong I like you. I mean it." Hinalikan niya ako sa pisngi saka tuluyang umalis. Lalo akong nalito, hindi ko alam ang ibig sabihin ng halik na yon.

Lumipas ang mga araw. Nanatiling matabang si Raquel kapag kasama siya ni kuya pero sweet naman siya kapag kasama ko sa school. Magaling siyang magpanggap. Masakit kapag nakikita ko siyang hinahalikan ni kuya.

Dumating ang araw na kinatatakutan ko. Iba na ang babaeng isinasama sa bahay ni kuya.

"Napakawalang hiya talaga ng kuya mo!" sumbat sa akin ni Raquel.

"Ano ginawa niya?"

"Huwag ako ang tanungin mo."

"Ako na ang humihingi ng tawad para sa kanya. Alam ko ng kasi ang kahihinatnan nito." Ilang salita pa ng pagmamakaawa ang sinabi ko. "Sana ako na lang ang minahal mo." Natigilan si Raquel matapos ang ang binitawan kong salita.

Niyakap niya ako.

Napilitan akong kausapin siya tungkol sa kanyang mga babae sa unang pagkakataon.

"Kuya hindi ka ba talaga makukuntento sa babae?"

"What's the big deal Jerlo?"

"Iba na naman ang kasama mo. Sinaktan mo lang si Raquel. Iniwan mo lang siya."

"Raquel?"

"Magkukunwari ka pa na inosente. Si Raquel yong babaeng huling inuwi mo dito bago yang si Jean."

"Ah you mean Jhea, parang napakaapektado mo ah.

"Jhea?. Dahil mahal ko si Raquel nagkikita kami sa school kapag wala ka. Mahal ko siya kaya ayaw kong nasasaktan siya."

"Funny. Akala ko ako lang ang nalilito. Si Raquel ay twin sister ni Jhea, nunal nga lang sa may tenga ang palatandaan ko dun. Pumunta lang yun Raquel dito noong kinuha ng libro ng Jhea," patuloy niya. "Kung mahal mo si Raquel go!

"Ay ganun ba." Napahiya ako pero hindi ko ibinaba ang boses ko. "Sorry kuya pero dapat magtino ka na this time." Umiling siya matapos kong magsalita.

Hinanap ko agad si Raquel matapos ang pagtatalo namin ni kuya. Ikinuwento ko ang lahat at halos gumulong siya sa katatawa.

"Poor Jerlo. Kaya nagtataka ako sa mga sinasabi mo e." natatawang wika ni Raquel.

"Oo nga e. Napaamin tuloy ako na mahal kita."

"Well, I like you. Pero ligawan mo muna ako."

.finish.


-----
personal
back to business ang blog ko..kwentuhan na ulit.

bumabata ako

Kaninang umaga medyo pinoproblema ko na naman ang aking buhok. Malago naman kaso lumalapad na ang aking noo. Signs of aging daw kahit bata pa naman ako. Natatakot tuloy akong maging kamukha ni John Lloyd. Sabi ng pinsan ko nasa lahi naman daw namin ang pagkapanot. Hinde!!! Ayaw kong maging kamukha ng hamak na si Lloydie!!

Pero noong sumakay ako ng bus eh student fare ang ticket na binigay ng konduktor. Huwaw! Student looking pala ako e. Sabi ko na nga ba young pa ang looks ko. Pwede pang maihelera sa fans ni KIM. weh?

Pinalampas ko yon kasi baka malabo lang ang mata ng konduktor. Pero noong magtransfer na ako ng jeep eh student fare ulit. Aba teka. Ganito pala ang epekto kung palagi akong maliligo. Bumabata at nakakatipid sa pamasahe. Since honest ako sa tsuper ng jeep isinoli ko ang piso. Tapos sinabi niya "Hindi ka ga estudyante?"
"Ay hindi po. Bata lang tingnan." bulong ko then umihip ako sa bangs.

paano gumawa ng tula?

paano gumawa ng tula?
yung maiilarawan ang iyong mukha
kahit malaki ang yung bunganga
at ang tagyawat ay may nana.

paano gumawa ng tula?
yung tungkol sa pag-ibig
yung tipong maiihi ako sa kilig
o kaya papahintuin ang ikot ng daigdig

paano gumawa ng tula?
yung para sa matalik na kaibigan
kasangga sa lahat ng kasinugalingan
hindi mauutot sa tuwing uutangan.

paano gumawa ng tula?
yung nakakatawa kahit korni
yung hindi mahihiya tumawa ang bungi
yung mapapalundag bagong tuli.

sugarcane

Dahil ako ay tinatamad magtrabaho naging masipag akong magtype.
Bibigyan daan ko ang isang sulat na ipinadala mula sa outer space.
Tunghayaan ang nakakaumay niyang liham.

*****

Dear manong LRT Driver,

Nais ko po sanang humingi ng opinyon sa aking kalagayan ngayon.
Wala po itong kinalaman sa pera kaya pag-aksayahan ninyo sana ng panahon.


May isang babae na nagpatibok sa aking puso. Natatakot po kasi akong magtapat dahil ang pag-ibig ko po ay nagsimula sa isang pagnanasa..
Nagsimula po ang lahat noong bata pa kami. [insert flash back]. Hinahabol ko po noon ang manok na panabong ni itay nang bigla itong tumungo sa makating taniman ng tubo. Medyo may kasukalan kaya po nahirapan akong hanapin ang manok. Pilit ko pong ginalugad ang loob ng tubuhan ng makita ko itong nakadapo sa isang lumang kubeta. Sinilip ko muna ang loob ng kubeta para kung sakaling may tao eh hindi siya magulat kung bigla kong dadakmain ang manok.

Nagulat ako sa aking nakita. May tao sa loob. Si Len-Len. Ang kras ng lahat ng bata sa aming lugar. Palibhasa siya lang ang maputi at walang peklat sa katawan sa buong nayon. Sa mura niyang edad ay halata siyang palaayos sa sarili kaya lahat ay naakit sa kanya. Hindi ko na napagtuunan ang manok naging masiyasat ako sa kaanyuan ni Len.

Simula noon ay naging biktima ako ng alindog ni Len. Sa kanyang ngiti ako ay lubos na naakit. Sa tuwing siya ay dumadaan ako ay nanlalamig kahit ang araw ay tirik na tirik. Bumukol ang aking brief sa tuwing makikita ko ang manok ni itay.

High school, naging magkaklase kami ni Len. Ilang sulat ang aking nasimulan pero hindi ko man lang naibigay. Sa tuwing kami ay magkakadikit ako ay kinikilig. Daig pa yung kilig matapos akong umihi.

Isang hapon sa may upuan malapit sa tubuhan, nakita ko siyang nagmumukmok. Bakas ang lungkot sa dating palangiting mata. Bagamat takot akong lumapit napilitan akong itanong ang dahilan ng kanyang pagtangis. Iniwan pala siya ng kanyang boypren. Ang aking hinahangaan ay hindi dapat sinasaktan dahil siya ay higit pa sa anumang kayamanan.

Minasdan namin ang dahon ng tubo na unti-unting naging abo. Walang salitang namamagitan sa amin. Inihahatid ng aming paningin ang abo papaitaas hanggang tuluyang maglaho. Ngumiti ako. Winika ko na ang lahat ng problema ay tulad ng dahon ng tubo, sa una puro kati at galos ang hatid ngunit pagdating ng anihan ang makating dahon ng tubo ay maglalaho pero ang tubo ay mananatiling matamis.

Tuluyang tinangay ng hangin ang nasusunog na dahon kasama ang luha sa mata ni Len. Ngumiti siya. Niyakap ako ng mahigpit. Bumukol ang aking brief.

Sa kinalaunan ay natutunan ko siyang mahalin. Itinuring niya akong matalik na kaibigan habang ako ay nanatiling lihim na nagmamahal.

Sincerely yours,
Sugarcane

****

Dear Sugarcane

Hindi ko alam kung dapat kitang payuhan. Hindi kasi ako love guru. Pero bilang tugon narito ang ilan kong suwestiyon.

Una, kumain ka ng maraming tubo para magka-diabetes ka para hindi basta bumubukol ang sugarcane mo.
Pangalawa, may papaya sa likod bahay namin parang masarap ang tinola.
Pangatlo, magbigti ka na para tapos ang problema.:)

habulin mo ang happiness

eh baket nga ba?
last time finalist ako sa phillipine blog awards.
muntik ko pa nga mayakap ang manager ko sa saya.
buti na lang narealize ko na lalaki siya.



ngayon dalawa sa post ko ang kasama sa top ten post of the year finalist..

ang karnabal at ang tahanan

medyo tinatamad na ako magblog pero dahil dito siguro next time na lang ako tatamarin.

see details here:


--
personal
habang ang iba ay nagpapanic buying
ako ay panic eating..
fiesta sa amin kahapon oct 4..
buti na lang nailigaw ko ng maayos ang aking mga inimbita. :)

how to make her smile: ) ( with explanation)

How to make her smile :) a repost (pulot sa symbyanayz nilagyan ko na lang ng explanation)

napost ko na to dati. ngayon ko lang lalagyan ng explanation.



1. Tell her she is beautiful.
-kahit alam niyang binobola mo lang siya gawin ito para kiligin naman siya at maalis ang kayang pagdududa at matabunan ang iyong mga kasalanan.

2.Hold her hand at any moment . . . Even if its just for a second.
-proven na epektib ito. hawakan ang kamay bago pa dumampi sa pisngi or else manghiram ka ng mukha sa chuawa.

3. Hug her from behind.
-malandi ba? pero ok to lalo na kapag late ka sa usapan sabihin mo surprise. wag kalimutang pumitas ng kapirasong bulaklak para dramatic ang acting.

4. Leave her voice messages to wake up to.
-pampakilig din sa kanya para pwede ka ng hindi magtext buong araw. sabihin agad ng busy ka buong araw kaya minabuti mo ng mag-iwan ng voice message.

5. When she is upset, hold her tight and tell her how much she means to you.
- eto maganda. wika nga e wag sasalubong sa tren na isinusulong. echos! Basta sa halip na magpalusot eh magsorry na kesa humaba pa.

6. Recognize the small things . . . They usually mean the most.
-tama! kahit bato galing sa ilog pasig eh ngitian na lang kesa sumama ang loob tapos sabihin mo itatago mo para hindi mawala. Ilagay sa aquarium.

7. If you are talking to another girl, when you're done, walk over and hug her and kiss her . . . Let her know she's yours and they are not.
-in short huwag lumandi kapag may ebidens!

8. Write her notes or call her just to say "Hi."

-sulatan siya sa mukha kasi madalas magsalamin ang babae.

9. Introduce her to your friends . . . As your girlfriend.

-note: tadaan lang piliin ang iyong kaibigan.

10. Play with her hair.
buhok sa ulo ha. Amuyin ng buhok. Sabihin na mabango kahit amoy araw na.

11. Pick her up (she loves it).
- tama! huwag lang dalasan baka ma-spoiled.

12. Get upset if another guy touches her (especially when she doesn't like it).
- magmatapang kahit takot kapag malaki ang katawan pwedeng daanin sa pakiusap dahil ayaw mo ng gulo.

13. Let her fall asleep in your arms.
- kapag medyo ngalay ka na sa lap na lang.

14. If she's mad at you, kiss her.
- sige lang halik lang ng halik para makuha ang kiliti.

15. If you care about her, then (we all know this is a challenge) TELL HER.
- maging tackless.

16. Every guy should give their girl three things: a stuffed animal (she'll hug it everytime she goes to sleep), jewelry (she'll treasure it forever), and one of his t-shirts (she'll most likely wear it to bed). Also don't forget to bring her flowers or something special once in a while.
- huwag lang dalasan para hindi demanding. o kaya dalahan siya ng baul

17. Treat her the same around your friends as you do when your alone.
- masama ang mang-OP. baka gumanti.

18. Look her in the eyes and smile.
- tumitig na parang katatapos lang. :)

19. Hang out with her on weekends
-gumala kahit sa malapit lang kahit sawa ka na sa pagmumukha niya. Bisitahin sa bahay para tipid.

20. Kiss her in the rain (girls love this).
isa na namang kalandian. pero yun ang pangarap nila kaya pagbigyan. uminom ng gamot pagkatapos

21. Kiss her just for the heck of it.
-hayaan mong maumay.

22. If your listening to music, let her listen too.
- para tumahimik siya kapag hindi ka interesado sa sinasabi niya.

23. Remember her birthday and get her something, even if it's simple and inexpensive. It came from YOU. It means all the world to HER.
- gumawa ng greeting card out of recycled materials. personalized kamo.

24. When she gives you a present on your birthday, Christmas, or just whenever, take it and tell her you love it, even if you don't! (women put a lot of thought and effort into your gifts, because she care about you and appreciate it, even if it's not exactly what you wanted!)
- its the tot that tot. lalo na kung alam mong lumaki na yung eye bags niya sa sobrang effort

25. Always call her when you say you will. It may not seem like it, but it does hurt her and makes her thinks you don't care. So call even if you can only talk for a minute.
- mag-unli.


yan.. after nito wala ka ng dyowa.