chapters 1 |2|3|4|5|6|
Ilang beses kong kinagat ang labi ko para namnamin ang sarap ng halik ni Jane. Masarap pala talaga ang kiss daig pa ang lasa ng paborito kong pampanga's best tocino. First kiss kaya nasabik ako. Kung dati, poster lang ni Basha ang hinalikan ko ngayon tao na talaga.
"Jane? Bakit wala kayo sa loob?" Nagulat ako nang may biglang nagsalita sa aking likuran. Palagay ko nakita niya ang aming ginawa. Nasira ang pagmomoment ko. Ibinaling ko ang aking paningin sa nagsalita. Si Dexter.
"Having our quality time. I think?" Nagtaas pa ng kilay si Jane. Buti na lang ibinaba nya ulit mukha kasi siyang character sa sesame street. Ngayon malinaw na sa akin kung bakit humiling ng kiss sa akin si Jane. Akala ko pa naman bukal sa loob niya parte pa din pala ng palabas. Pero okay lang naenjoy ko naman.
"Dito sa labas?" Natatawang wika ni Dexter na tila nangungutya.
"Romantic nga dito tsaka ano bang pakialam mo?"
"Bakit parang galit ka? Naipakilala ko na sa lahat ang girlfriend ko. Sayo na lang hindi kaya pinuntahan kita dito." Tumalikod si Dexter at humakbang palayo. "Take your time, pasensya na sa abala."
Hindi na ako sumingit sa usapan ng dalawa. Alam kong may plano si Jane. Alam ko parte lang ako ng mga gimik nya para ipamukha kay Dexter na nakamove-on na siya. Hindi ko alam kung dapat pa akong sumunod sa kanya pero kung palagi naman niya akong hahalikan hindi na siguro ako lugi. Natakot ako sa paghaharap nila. Akala ko magkakagulo pa. Mataas na kasi ang boses ng dalawa. Buti na lang kontrolado ni Dexter ang sarili nya, takot siguro mataekwondo. Halos pagpawisan ang kili-kili ko sa sobrang kaba.
Matapang na hinarap ni Jane si Dexter pero ngayon muli siyang lumuluha. Nasasaktan. Gusot na gusot ang kanyang mukha.
"Ano pa bang kulang sa akin?"
"Wala Jane. Wala."
"Bakit mabilis siyang nakamove-on? Tapos napalitan na agad ako."
"Jane. Hindi naman karera ni pagong at kuneho pagmomove-on. Ano ba ang dapat? Sabay ba o mauuna dapat ang babae?"
"Hindi ko alam. Hindi naman ako pagong e." Hay naku. Pilosopo. Humikbi siya. "Siguro dapat ko na talaga siyang kalimutan." Pinahid ko ang luhang unti-unti bumubura sa make-up niyan ilang oras ding pinagpaguran. Kung alam ko lang na iiyak siya dito hindi na sana kami umattend. Nag-stay na lang sana kami sa bahay at nanood ng bala sa bala.
"You don't need to forget him. Just accept na wala na kayo. Na hindi na siya parte ng buhay mo."
"Zoilo, dati bookworm ka tapos salesman ngayon love doctor ka na."
"Tama na ang iyak! Zoilo na tawag mo sa akin e. Sige ka baka mainlab ka pa sa akin."
"Yuck!"
"Uwi na tayo! Bago pa lumalim ang gabi at magnasa ka pa!" Tumayo ako at hinila ang kamay ni Jane.
Pumunta siya sa likuran ko. Iniikot ang dalawang kamay sa leeg ko. "Loi, kargahin mo 'ko."
"Bigat mo kaya!" sumbat ko pero ngiti lang ang iginanti niya sakin. Lumaki ang mata nya at halatang nagpapacute.Nagpakipot muna ako pero pumayag din naman akong kargahin siya bago pa lumuwa ang mata nya. "Sagwa natin, nakapormal tayo tapos ganito ang itsura natin."
"Hanggang bahay tayong ganito huwag kang mag-alala." Sumimangot ako. Tumawa si Jane. Parang nagiging hobby nya ang asarin ako. May pagkakataong bumibitaw pa siya sa pagkakayap sa leeg ko kaya ramdam ko ang bigat.
"Bumaba ka na bago pa kita ihulog sa estero."
"Kapag may dumaang taxi pauwi bababa na ako."
"Niloloko mo ba ako?"
"Hindi ah. Kapag may dumaang taxi bababa na talaga ako!"
"One way to e!"
"So? Maglakad ka pa hanggang hindi na one way."
Pinagbigyan ko na lang gusto ni Jane kahit pagod na ako kesa naman manatili kaming doon sa party at nasasaktan siya. Tsaka pangit naman kasi ang may kasamang umiiyak lalo pa't wala naman akong kasalanan. At least ngayon nakangiti na si Jane. Narealize ko, mas nakakaliw siyang kasama kapag nagtataray siya. Pero bakit ba ako concern sa kanya? Ewan.
Tulag ng dati, nakaupo ulit kami sa bangketa habang naghihintay ng taxi. Kahit pinagtitinginan kami ng mga tao hindi na namin pinapansin. Dumampot ako ng bato at gumuhit ng kung anu-ano sa kalsada para maalis ang pagkainip. Kumuha din ng bato si Jane, naiinggit siguro. Ayaw talaga padaig kahit mukhang baboy ang drawing niyang pusa, nakipagtalo pa na mas magaling siya magdrawing.
Kinuskos ni Jane ang magkabilang palad para maibsan ang lamig na nararamdaman. Hinubad ko ang aking coat at ibinalabal sa mga balikat niya. Ngumiti siya matapos kong gawin iyon.
Sa taxi, hindi ko na masyadong kinausap si Jane dahil ramdam ko ang pagod niya. Nakatulog na siya sa aking balikat. May ilang beses kong siyang sinulyapan. Hinawi ko ang hibla ng buhok na humaharang sa kanyang mukha. Ilang buwan na din pala kaming magkasama ngayon ko lang napansin na maamo ang kanyang mukha. Sana lagi na lang siyang tulog.
"Jane, bukas huwag ka munang pumunta sa bahay," bilin ko Jane matapos naming bumaba ng taxi. "Magkikita kasi kami ni Sofia."
"Wow! Goodluck lover boy. So paano dito na lang ako. Ingat pauwi."
"Sige!" Hinintay ko siyang makapasok ng gate. Tumalikod ako matapos namaalam.
"Loi!"
"Bakit?" Lumakad ako palapit kay Jane.
"Salamat. Sige alis ka na."
"Ah wala iyon. Good night."
"Loi!"
"Bakit na naman!" Hinalikan ako ni Jane sa pisngi at pumasok na siya ng bahay. Hindi agad ako nakagalaw. Nanginig ang tuhod ko. Tumingin ako sa paligid kung nandoon si Dexter. Wala naman. Alam kong halik ng pasasalamat lang iyon pero may kakaibang pakiramdam na naidulot sa akin.
Derecho agad ako ng kwarto pagkauwi. Hindi ko na pinansin ang mga magulang kong gusto pang makichika. Napapangiti ako sa tuwing naalala ko ang buong gabi. Hindi ko maintindihan. Madaming gumugulo sa aking isip. Makatulog na nga excited na ako sa pagkikita namin ni Sofia. Sa wakas lovelife ko naman ang mabibigyan ko ng kulay. Pero hanggang pagtulog ko hawak ko pa ang labi at pisngi ko.
itutuloy....
----
before the weekends na ang kasunod..
