Love Bus
by arianne & panjo
Chapter 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |Pagod ang katawan. Magulo ang isip. Pero hindi iyon nakapigil kay Andrew para ituloy ang planong itayo ang sarili. Hinanap niya ang kapatid sa bahay nito para ipakita ang kanyang proposal. Bago pa man pumasok ay inilabas na niya ang study.
"Ate Heidi, good morning," bati ni Andrew sa asawa ng kapatid. "Ang kuya?"
"Naku, kaaalis lang. Bakit ngayon ka lang? Ilang araw ding di umalis ang kuya mo sa paghihintay sa'yo."
"Ah eh, may inayos lang para pulido ang lahat bago pumunta dito."
"Pasok ka muna, mamaya naman ay parating na 'yon. Hindi naman nakabihis e. Bukas pa kasi ang plan naming bumalik sa Cebu."
"Salamat. Buti pala umabot ako." Muling bumalik sa isip ni Andrew ang babaeng sumira ng kanyang plano. Kung nagkataon nga naman ay wala pala siyang aabutan sa Baguio. Pasalamat na lang siya at di niya nakita ang pagmumukha nito sa terminal ng Bus. Sa isip niya, kawawa naman ang makakatabi ni Miel kung maisipan na namang mang-abala.
Makailang ulit umupo at tumayo si Andrew sa tuwing may dadaang sasakyan sa tapat ng bahay. Inakalang ang kapatid niya ang parating. Tinapik niya ang sariling hita para aliwin ang sarili. Ibinaba muna niya ang proposal dahil unti-unti na itong nababasa ng pawis sa kamay. Hindi maitatangging kinakabahan siya. Inabala muna niya ang sarili sa pagbabasa ng dyaryo.
Mahigit isang oras na ang lumipas pero wala pa ang anino ng kapatid. Sinubukan niyang kontakin pero hindi sinasagot ang tawag niya. Hindi naman niya maabala si Heidi dahil may mga customer na inaasikaso.
"Ate, mamasyal muna ako sandali," wika ni Andrew habang tumutulong sa pagkakahon ng mga strawberry jam. "Pagbalik ko siguro nandito na si Kuya."
Bahagyang napahinto si Heidi at napangiti. "Alam ko ang ibig sabihin ng pasyal na 'yan. Alam mo na siguro na nandito na si Pearl." Tumango lang si Andrew. "Bilis ng balita ah!"
"Si Kuya din ang nagbalita sa akin. May balita ka ba ate? May boyfriend na ba siya?"
Napailing lang si Heidi. "Wala e. Hindi na ako nakakaalis dito sa dami ng abalang dala ng kuya mo. Hindi gaya ng kuya mo na maaga pa lang nasa tsismisan na!"
"Kaya nga siguro di ko inabutan." Nagkaroon pa ng konting kwentuhan bago umalis si Andrew.
Lakas ng loob lang ang dala ni Andrew para harapin si Pearl. Mula noong maghiwalay sila wala pa ding pagbabago sa kanyang sarili. Kasiguraduhan lang ng kanilang relasyon ang gustong bigyang pag-asa ni Andrew.
"Pearl," bati ni Andrew ng abutan niya itong palabas ng gate ng bahay. Sinalubong naman siya ng ngiti ni Pearl. "May lakad ka?"
"Oh Andrew. Sisimba lang."
"Pwede bang sabayan na kita paglalakad? Gaya ng dati." tanong ni Andrew habang inaalok ang sarili para bitbitin ang dalang bag ng dating girlfriend.
"Sure. Nasa Baguio ka na pala."
"Kararating ko din lang. May business proposal kasi ako sa kuya ko." Tahimik ang paglalakad ng dalawa. Bahagyang ibinabalik ni Andrew ang dating samahan nila. Halata namang mailap at matipid sa sagot si Pearl.
"Maayos naman ang proposal?"
"Palagay ko magiging maayos naman. Profitable at madaling mabawi ang investment."
Hindi naman nagdamot ng ngiti si Pearl. Masaya siya para kay Andrew. "Good for you!"
Hinawakan ni Andrew ang balikat ni Pearl. "Good for us ... sana. Baka pwedeng bigyan mo pa ako ng chance."
"Andrew. Madami ng chance dati. Sana kung noon pa, maayos sana."
Hindi alam ni Andrew kung bakit sa pagkakataong ito ay di siya nakaramdam ng sakit. Nagkaroon lang siya ng katanungang gustong bigyan ng linaw. "May mahal ka ng iba?"
"Walang iba Andrew. Dumating lang siguro ako sa puntong nagsawa. Napagod." Tahimik silang nakarating sa simbahan pero magaan ang kanilang loob. "Salamat sa paghahatid."
Bumalik ng bahay si Andrew. Hindi niya maintindihan ang sarili. Biglang nawala ang mabigat na dala niya sa kanyang loob.
"Andrew!" salubong ng kapatid sa pintuan pa lang. "Sa'yo bang proposal itong naiwan sa mesa? Maganda. Halos maliit lang ang puhunan. Mag-iinvest ako. Kung magiging profitable 'to, magsource din tayo sa Cebu and other major city sa Visayas.."
"Talaga kuya! May target clients na nga ako e."
"May bagnet nga pla sa loob bigay ng kaibigan ko. Masarap pala 'yon. Baka di ka pa nakakatikim subukan mo!"
"Bagnet?" sa isang iglap lang ay bumalik sa isip niya si Miel. Ang kakulitan, pang-aasar at ang pagsigaw nito sa kanya. "Nakakamiss." Bigla na lamang niyang nasambit ang katagang iyon. Parang may kung anong sumapi sa kanya. Hindi niya dapat mamiss ang taong sumira ng plano niya. Kung nakarating siguro siya ng mas maaga, siguro naipakita niya agad kay Pearl ang study, at maaring magbago ang isip ng dalaga.
Pero teka, bakit nga ba kanina ay wala ng kirot na naramdaman ang kanyang puso ng muli siyang tanggihan ng babaeng minahal niya ng lubusan. Bakit? Siguro nakatulong nga ang pag-sigaw niya ng kanyang hinanakit sa Bell Tower. Kahit pala paano ay may magandang naidulot si Miel sa buhay niya.
Inabot niya ang bagnet mula sa kanyang kuya, at nagpaalam na siya ay mamasyal muna. Matagal narin niyang hindi nasilayan ang kagandahan ng Baguio.
itutuloy...
"Ate Heidi, good morning," bati ni Andrew sa asawa ng kapatid. "Ang kuya?"
"Naku, kaaalis lang. Bakit ngayon ka lang? Ilang araw ding di umalis ang kuya mo sa paghihintay sa'yo."
"Ah eh, may inayos lang para pulido ang lahat bago pumunta dito."
"Pasok ka muna, mamaya naman ay parating na 'yon. Hindi naman nakabihis e. Bukas pa kasi ang plan naming bumalik sa Cebu."
"Salamat. Buti pala umabot ako." Muling bumalik sa isip ni Andrew ang babaeng sumira ng kanyang plano. Kung nagkataon nga naman ay wala pala siyang aabutan sa Baguio. Pasalamat na lang siya at di niya nakita ang pagmumukha nito sa terminal ng Bus. Sa isip niya, kawawa naman ang makakatabi ni Miel kung maisipan na namang mang-abala.
Makailang ulit umupo at tumayo si Andrew sa tuwing may dadaang sasakyan sa tapat ng bahay. Inakalang ang kapatid niya ang parating. Tinapik niya ang sariling hita para aliwin ang sarili. Ibinaba muna niya ang proposal dahil unti-unti na itong nababasa ng pawis sa kamay. Hindi maitatangging kinakabahan siya. Inabala muna niya ang sarili sa pagbabasa ng dyaryo.
Mahigit isang oras na ang lumipas pero wala pa ang anino ng kapatid. Sinubukan niyang kontakin pero hindi sinasagot ang tawag niya. Hindi naman niya maabala si Heidi dahil may mga customer na inaasikaso.
"Ate, mamasyal muna ako sandali," wika ni Andrew habang tumutulong sa pagkakahon ng mga strawberry jam. "Pagbalik ko siguro nandito na si Kuya."
Bahagyang napahinto si Heidi at napangiti. "Alam ko ang ibig sabihin ng pasyal na 'yan. Alam mo na siguro na nandito na si Pearl." Tumango lang si Andrew. "Bilis ng balita ah!"
"Si Kuya din ang nagbalita sa akin. May balita ka ba ate? May boyfriend na ba siya?"
Napailing lang si Heidi. "Wala e. Hindi na ako nakakaalis dito sa dami ng abalang dala ng kuya mo. Hindi gaya ng kuya mo na maaga pa lang nasa tsismisan na!"
"Kaya nga siguro di ko inabutan." Nagkaroon pa ng konting kwentuhan bago umalis si Andrew.
Lakas ng loob lang ang dala ni Andrew para harapin si Pearl. Mula noong maghiwalay sila wala pa ding pagbabago sa kanyang sarili. Kasiguraduhan lang ng kanilang relasyon ang gustong bigyang pag-asa ni Andrew.
"Pearl," bati ni Andrew ng abutan niya itong palabas ng gate ng bahay. Sinalubong naman siya ng ngiti ni Pearl. "May lakad ka?"
"Oh Andrew. Sisimba lang."
"Pwede bang sabayan na kita paglalakad? Gaya ng dati." tanong ni Andrew habang inaalok ang sarili para bitbitin ang dalang bag ng dating girlfriend.
"Sure. Nasa Baguio ka na pala."
"Kararating ko din lang. May business proposal kasi ako sa kuya ko." Tahimik ang paglalakad ng dalawa. Bahagyang ibinabalik ni Andrew ang dating samahan nila. Halata namang mailap at matipid sa sagot si Pearl.
"Maayos naman ang proposal?"
"Palagay ko magiging maayos naman. Profitable at madaling mabawi ang investment."
Hindi naman nagdamot ng ngiti si Pearl. Masaya siya para kay Andrew. "Good for you!"
Hinawakan ni Andrew ang balikat ni Pearl. "Good for us ... sana. Baka pwedeng bigyan mo pa ako ng chance."
"Andrew. Madami ng chance dati. Sana kung noon pa, maayos sana."
Hindi alam ni Andrew kung bakit sa pagkakataong ito ay di siya nakaramdam ng sakit. Nagkaroon lang siya ng katanungang gustong bigyan ng linaw. "May mahal ka ng iba?"
"Walang iba Andrew. Dumating lang siguro ako sa puntong nagsawa. Napagod." Tahimik silang nakarating sa simbahan pero magaan ang kanilang loob. "Salamat sa paghahatid."
Bumalik ng bahay si Andrew. Hindi niya maintindihan ang sarili. Biglang nawala ang mabigat na dala niya sa kanyang loob.
"Andrew!" salubong ng kapatid sa pintuan pa lang. "Sa'yo bang proposal itong naiwan sa mesa? Maganda. Halos maliit lang ang puhunan. Mag-iinvest ako. Kung magiging profitable 'to, magsource din tayo sa Cebu and other major city sa Visayas.."
"Talaga kuya! May target clients na nga ako e."
"May bagnet nga pla sa loob bigay ng kaibigan ko. Masarap pala 'yon. Baka di ka pa nakakatikim subukan mo!"
"Bagnet?" sa isang iglap lang ay bumalik sa isip niya si Miel. Ang kakulitan, pang-aasar at ang pagsigaw nito sa kanya. "Nakakamiss." Bigla na lamang niyang nasambit ang katagang iyon. Parang may kung anong sumapi sa kanya. Hindi niya dapat mamiss ang taong sumira ng plano niya. Kung nakarating siguro siya ng mas maaga, siguro naipakita niya agad kay Pearl ang study, at maaring magbago ang isip ng dalaga.
Pero teka, bakit nga ba kanina ay wala ng kirot na naramdaman ang kanyang puso ng muli siyang tanggihan ng babaeng minahal niya ng lubusan. Bakit? Siguro nakatulong nga ang pag-sigaw niya ng kanyang hinanakit sa Bell Tower. Kahit pala paano ay may magandang naidulot si Miel sa buhay niya.
Inabot niya ang bagnet mula sa kanyang kuya, at nagpaalam na siya ay mamasyal muna. Matagal narin niyang hindi nasilayan ang kagandahan ng Baguio.
itutuloy...
