part 1
Pumayag ako sa gusto niya dahil sa wakas magkakaroon ako ng lovelife, kahit kunyari lang. Isa pa, may ipagyayabang na ako sa mga taong kumakantiyaw sa akin. Siguradong laglag ang panga ng mga tambay kapag nakita nila kaming magkasama at masasapawan ang ganda ng mga babaeng bumasted sa akin.
Sa wakas, may idadahilan na ako kay Mommy kapag ayaw ko maging bantay ng tindahan. Graduate ako ng business management pero hindi ko naman nagamit dahil mas minabuti ni Mommy na ako na lang ang manage ng negosyo naming grocery. Magandang pakinggan ang salitang "manage" pero sa simpleng salita bantay ako. Nag-iisang anak ako at lumaking mama's boy dahil kapag sumuway ako idadahilan ni Mommy ang lahat ng sakit niya. May diabetes at hypertension si Mommy kaya kapag tutol ako sa gusto niya ay bigla na lang hahawakan ang kanyang puso. Kaya natuto na lang ako sumang-ayon at instant na makakarecover si Mommy, may taglay yatang superpower ang pagsang-ayon ko.
Sa totoo lang, nakakainip ang maging bantay ng tindahan lalo na kung halos 18 hours kaming bukas. Naging pampalipas oras ko ang pagtetext sa mga nagpapaload na chicks. May dumededma lang at may nagrerelply ng "HU U?". May pagkakataon nga na number pala ng tatay nila o boyfriend ang natetext ko. Isang beses, sinuswerteng may pumapayag na makatext ako. Umabot na siya na ang naging dahilan ng ngiti ko sa bawat araw at ganoon din naman siya. Lumulutang ako sa ere sa bawat araw, tipong mali na ang naisusukli ko sa mga bumibili at pangalan niya ang nakikita ko sa lahat ng produktong nasa tindahan namin. Walang humpay ang aming text at kahit pikit na ang isang mata, sasabihing hindi pa inaantok. Isang araw ng Linggo, napagkasunduan namin magkita at naging maayos naman. Matapos ang araw na iyon, naging busy na siya. Hindi ko alam kung wala na siyang time magtext, lumaki ang daliri niya kaya hindi na magkasya sa keypad o talagang ayaw na niya akong kausap.
Pagkaorder, naupo kami sa mesa malapit sa corner sa may tapat ng aircon habang umiinom ng mainit na kape. Hindi ako makatingin ng deretso sa mukha niya dahil pakiramdam ko'y gusgusin ako.
"So?" basag niya sa katahimikan. Gusto niyang ako ang unang magsalita.
"Nga pala, hu u?" nasabi ko na lang sa kaba. "Este, ano palang pangalan mo?"
"Parang text lang ah," napangiti siya. "I'm Jane and you are?"
"Call me Loi." Pinasosyal ko konti dahil medyo nahihiya akong sabihin ang pangalan ko. Zoilo Datu IV ang totoong pangalan ko, minana ko pa sa tatay ng lolo ko.
"Okay Loi, back with our deal."
Inilatag niya ang kanyang mga batas. Una, bawal magtake-advantage gaya ng halik at yakap kung hindi siya ang mag-iinitiate. Military man ang Papa niya kaya huwag na huwag daw akong gagawa ng hindi niya magugustuhan. Pangalawa, bawal ikuwento kaninuman ang aming kasunduan. Sa oras na malaman ng iba ang kasunduan, babalian niya daw ako ng buto. Lahat ng natutunan niya sa taekwondo ay ipapatikim niya sa akin. Pangatlo, kailangan maging honest sa isa't isa. Kahit kulay ng underwear bawal ipagsinungaling. Ang huli at binigyan niya ng diin, bawal main-love. Kapag nainlove, tapos ang deal dahil wala daw siyang balak na patulan ako.
"Sige payag ako. Isa lang ang hihilingin ko."
"Ano naman?" tanong niya.
"Kailangan mong magpakilalang girlfriend ko sa Mommy ko."
"Bakit pa? Kaya lang naman tayo magpapanggap para ipakita kay Dexter na kaya ko siyang palitan agad."
"Hindi kasi ako basta nakaalis ng bahay ng walang dahilan. Hindi ko naman pwedeng sabihin na overtime sa office dahil wala naman akong trabaho. Ako kasi ang taga-manage ng business ni Mommy."
"So mama's boy ka pala?"
"Hindi naman," tanggi ko. "Masunurin lang kasi high blood si Mommy. Minsan, kailangang bayaran ko ang tagapamalengke namin para huwag pumasok at ako na lang ang gagawa ng trabaho niya. Sa ganoong paraan, makakapasmayal naman ako. Gaya ngayon."
"Natatawa naman ako. So you mean at your age lahat ng kilos mo ay dapat alam ng nanay mo?" Halos gumulong sa tawa si Jane.
"Hindi ah!" mariing tutol ko. "Kailangan lang may reason ang bawat lakad ko para naman hindi makaabala sa negosyo niya."
"Hmmmm. Siguro dapat ka din makilala ng parents ko para mas convincing ang plan ko."
"Sure no problem!" payayabang ko kahit sa loob ko ay may takot na paulanan ako ng bala ng tatay niya. Ikinuwento niya ang kiliti ng parents niya. Ang mama niya ay mausisa, mahilig sa ballroom at magluto. Ang daddy niya naman ay tahimik lang at madalas maglaro ng chess kahit nag-iisa. Kung masasakyan ko ang trip nila mas mabuti daw. Sinabi ko din sa kanya ang background ng pamilya namin. Mula sa pagkahilig ng mga magulang ko sa cholesterol hanggang sa aso naming mahilig magdigest ng tsinelas.
"Pero gusto ko na makilala muna ang nanay mo... ngayon."
"Ngayon?" duda ko.
"Oo. As in now na!" Namilog ang kanyang mata parang masarap dukutin at gawing holen.
"Hindi ka nagbibiro?"
"Hindi. Lets talk about kung paano tayo nagkakilala at kung paano naging tayo para consistent ang mga sagot natin."
Naging komportable agad kami sa isa't isa. Close na yata kami. Para talaga akong nasa pelikula o panaginip. Kung maari lang sipain ko siya sa mukha at kung masasaktan siya, hindi nga ito isang panaginip pero siyempre joke lang iyon.
itutuloy...
follow me : http://twitter.com/panjo3
