Naranasan mo na bang yayain ang isang kaibigan para kumain tapos late mo na marerealize na konti pala ang dala mong pera??
Late last month naisipan kong pumasyal sa SM para magcheck ng published book ni Jed. Inikot ko ang mga bookstore sa mall pero unavailable pa daw sa kanila ang book niya. Wala talaga akong choice kundi pumunta ng megamall para magkaroon ng kopya.
Pagkalabas ko ng bookstore dumeretso muna ako sa sinehan para magcheck ng latest movie kahit wala naman akong balak manood. Habang binabasa ko ang trailer ng isang movie biglang may lumapit sa akin at ipinagmalaki na agad ang kanyang dimples. Si Biboy. Ang una kong kumpare kasama pa ang aking inaanak.
Kararating lang nila from Cebu. Almost six years kaming hindi nagkita kaya sa sobrang excitement, niyaya ko silang kumain para makapagkwentuhan ng maayos. Gusto ni Jigo ng ice cream at trip ko naman ang lutong bahay kaya sa food court kami nagdecide kumain.
Umorder ako at noong magbabayad na bigla kong naalala na hindi pa pala ako nakakapagwithdraw. Ang ready ko lang pera ay pambili ko sana ng book ni Jed. Buti na lang hindi umabot sa 300 pesos ang order ko at pasalamat din ako na mura ang food sa SM foodcourt.
Habang kumakain, tuloy ang kwentuhan namin. Tungkol sa tropa, sa tambayan, sa pamilya hanggang sa ibinigay niyang aso na mahilig magdigest ng tsinelas. Habang ipinagmamalaki niya ang Cebu ipinagyayabang ko naman ang ipinagbago ng Batangas simula noong umalis sila. He insisted na maganda ang Cebu pero in the end, inamin niya na na-miss nya ang Batangas lalo na ang mga pagkain. Buti na lang available sa SM food court that time ang lomi na matagal na ding hindi niya natitikman.
Masaya. Hindi ko aakalain na aabutin kami ng tatlong oras. Buti na lang pwedeng magstay ng matagal sa food court kung hindi lang siguro nagyaya umuwi ang anak niya marami pa kaming mapagkukuwentuhan. :)
Late last month naisipan kong pumasyal sa SM para magcheck ng published book ni Jed. Inikot ko ang mga bookstore sa mall pero unavailable pa daw sa kanila ang book niya. Wala talaga akong choice kundi pumunta ng megamall para magkaroon ng kopya.
Pagkalabas ko ng bookstore dumeretso muna ako sa sinehan para magcheck ng latest movie kahit wala naman akong balak manood. Habang binabasa ko ang trailer ng isang movie biglang may lumapit sa akin at ipinagmalaki na agad ang kanyang dimples. Si Biboy. Ang una kong kumpare kasama pa ang aking inaanak.
Kararating lang nila from Cebu. Almost six years kaming hindi nagkita kaya sa sobrang excitement, niyaya ko silang kumain para makapagkwentuhan ng maayos. Gusto ni Jigo ng ice cream at trip ko naman ang lutong bahay kaya sa food court kami nagdecide kumain.
Umorder ako at noong magbabayad na bigla kong naalala na hindi pa pala ako nakakapagwithdraw. Ang ready ko lang pera ay pambili ko sana ng book ni Jed. Buti na lang hindi umabot sa 300 pesos ang order ko at pasalamat din ako na mura ang food sa SM foodcourt.
Habang kumakain, tuloy ang kwentuhan namin. Tungkol sa tropa, sa tambayan, sa pamilya hanggang sa ibinigay niyang aso na mahilig magdigest ng tsinelas. Habang ipinagmamalaki niya ang Cebu ipinagyayabang ko naman ang ipinagbago ng Batangas simula noong umalis sila. He insisted na maganda ang Cebu pero in the end, inamin niya na na-miss nya ang Batangas lalo na ang mga pagkain. Buti na lang available sa SM food court that time ang lomi na matagal na ding hindi niya natitikman.
Masaya. Hindi ko aakalain na aabutin kami ng tatlong oras. Buti na lang pwedeng magstay ng matagal sa food court kung hindi lang siguro nagyaya umuwi ang anak niya marami pa kaming mapagkukuwentuhan. :)
