gwardiya

Ako si Digo, may malibog na asawa, 7 anak, guard sa NorthWest bank at sa edad kong 29 ay high blood na ako. Tama nakakabagot ang ganitong trabaho kaso kailangang magtiis dahil ito lang ang alam kong trabaho. Kung may tatanggap ba naman sa akin na ang talent lang ay magsagot ng soduko, puzzle at maghanap ng baka sa sa karton ng chocolate Moo aba e malugod kong tatanggapin.

Madalas sa may gate lang ako. Taga-bantay ng mga sasakyan ng kliyente o kaya ay tanungan ng mga naliligaw na tao. Wala akong masyadong kausap kaya tyaga ako kay Bruno, ang gusgusing aso, na pag-aari ng kalapit na bahay ng bangko wala nga lang akong makuhang matinong sagot. Busy sa pagkakamot.

Napapasarap yata ang kwento ko. Bago pa ako mahuli ng aking amo ikwento ko na ang nais kong iparating.

Ang kwento ay umiikot kay Andrea, ang anak ni Aling Tasing na Reyna ng mga tsismosa sa palengke. Noong kasing isang araw habang pauwi na ako galing sa bangko ay may biglang huminto na pulang Nissan Estrada sa tapat ko. Ibinaba niya ang salamin. Sinipat ko ang tao sa loob. Grabe ang puti. Akalain mong dibdib agad ang bumugad sa akin. Itinaas ko ang aking medyo maluwag na pantalon at hinatak ko na rin ang aking zipper pataas. Matapos kong sipatin ang lahat ng detalye ng kanyang katawan saka ako natauhan na si Andrea ang aking pinagpapantasyahan. GULP!! Hindi ko alam kong ano ang sasabihin ko. Natahimik ako. Hanggang siya ang nauna ng magsalita.

"Digo, pwede ka ba ngayon?" wika niya sabay turo sa likod ng sasakyan.

"Ah e, pwede naman." Nabubulol pang tugon ko.

"Ayos na ba sa'yo ang dalawang daan?" tanong niya sa akin.

Napaisip muna ako saka muling nagsalita. "Ilan ba?"

"Isa lang."

"Ah akala ko marami. Sige pwede ako."

"Mabilis lang ha. May pupuntahan pa kasi ako." malambing na pakiusap niya.

"Oo naman. ako pa." mayabang na wika ko. Nasabi ko na lang sa sarili kahit paulit-ulit pa. May pera na may boso pa!

"Oh sakay na Digo. Doon tayo sa likod bahay."

Minaobra agad niya ang sasakyan at mabilis na tinungo ang bahay nila sa isang sikat na subdivision. Walang tao sa paligid. Tamang tama walang abala. Bumaba kami ng sasakyan. Pumuwesto sa likod ng Estrada. Sumunod naman agad ako ayon sa utos niya. Hinubad muna niya ang damit tapos ang palda at ang ilang kolorete. Nag-umpisa na din akong alisin ang aking uniporme para hindi masyadong maiinitan.

Pumuwesto ako. Nagbuntong hininga saka kumuha ng bumuwelo.

"Aayyy! Dahan-dahan Digo!" bulalas niya.

"Pasensiya na. Hindi ko sinasadya." Napalakas yata ang bwelo ko.

"Sige tuloy lang. Sumasabit kasi ang ulo. Dahan-dahan. Yaan Digo, Sige pa."
Habang kumikilos ako ay hindi ko pa rin maiwasan magpantasya. Seksi kasi. Nagsimula na humanap ng puwesto. May ilang buhok din ang nalaglag habang naglalakad kami papasok ng likod bahay. Hindi ko akalain na mabigat din pa.

"Oh! Tapos na! Hirap pala. Super bigat" sigaw ko.

"Sshh! Wag ka maingay nandyan si lola." Tinapik niya ako saka iniaabot ang bayad. Ayos may pera ako. "Akala ko mapuputol pa ang ulo." pag-alala niya.

Napakamot ako sa ulo ko. "Bakit nga pala isa lang?"

"Ah. For delivery na kasi ang ibang manikin. Yang isang yan eh for repair papalitan ang suot na damit at pwesto ng paa."