Request na dula. Hindi ko talaga forte ang ganito pero sinubukan.
Thelma, 25 - pasyente. payat at suplada.
Sander, 32 - attending physician ni Thelma.
Charles, 67 - doctor. ama ni Sander.
Glenda, 25 - kaibigan ni Thelma.
Maris, 9, special child, room mate ni Thelma sa ospital.
Eve, 24 - personal nurse ni Maris.
Harry, 23 - tatay ni Maris
Unang Yugto
Malalim na ang gabi. Nakatanaw si Sander sa malayo nang mapansin siya ng ama. Lumamig na ang kapeng naiinip sa paglapat ng labi ni Sander sa tasa.
Sander : Pa, Bakit gising ka pa?
Charles : Hindi pa dapat ako ang nagtatanong niyan? Kanina pa kita tinitingnan. Ano bang gumugulo sa isip mo?
Sander : Wala po. Hindi lang po ako makatulog.
Charles : (tumingin sa tasa ng kape) Caffeine. Hindi makatulog o ayaw matulog. Iniisip mo pa din ang babae kanina? Sinasabi ko sa'yong hindi mo dapat haluan ng personal na buhay ang propesyon natin.
Sander : Nagtataka lang po ako. Hindi siya nagsasalita at di talaga sia nakikioperate sa mga dapat niyang gawin.
Charles : She needs a counselor. Doktor tayo, gagawin natin ang lahat para makapagligtas pero kung ano man ang itinatago nila sa loob labas na tayo dun. Kung lagi kang interesado sa bawat pasyente, lahat ng may sakit iiyakan mo. Grow up, son!
Sander : Nakita n'yo ba ang lab result kanina sa ulo n'ya? Maaring lumala pa kung di maagapan.
Charles : Don't act na parang baguhan, need lang i-clip ang namamagang bahagi. An eight hour surgery will resolve it.
Sander : Pero ayaw niya. Hindi nga makausap. Ayaw kumain.
Charles : That's another issue. Kahit operahan mo siya kung ayaw naman kumain, mamamatay din. Good night. You need to rest.
