Bitbit ang kumpol ng bulaklak at lobo ay inabangan ko ang pinakamagandang babae sa labas ng Opanda Hotel. Magkahalong kaba at takot sa pangambang hindi tanggapin ang dala ko.
Bahagya kong kinagat ang natutuyot kong labi habang ibinubuga ang usok mula sa vape. Higit isang oras na akong naghihintay. Makailang ulit kong sinilip ang aking phone upang malaman kung pababa na sya. Upo. Tayo. At lakad.
"Overtime yata sir," puna ng guard sa aking pagkabalisa. "Gusto mo iakyat ko lang kay Mam Aura?"
"Matagal ko na itong naplano. Uurong pa ba?" sa isip ko. "Hintayin ko na. Importante 'to."
Hindi ko itatangging may malaki kaming away nitong mga nakaraan araw. Mga hinala at maingay na bulungan. Iyon siguro ang dahilan kung bakit hindi n'ya sinasagot pa ang mga messages. Kaya heto ako lakas loob na dumalaw sa opisina nila.
Sa pagbukas ng elevator ay nagtakbuhan na ang mga ahenteng nakaabang. Kasunod nito ay ang pagluwa ng aking pakay.
Nabura ang kanyang ngiti nang mapansin ang aking pagdating. Buti na lang hindi niya ugali ang umiwas. Bagamat hindi niya ako sinagot o kinausap ay maayos niyang tinanggap ang bitbit ko. Hindi na niya ako sa pinasunod dahil may lakad pa daw sila.
Lima o anim na minuto ay nadinig ko na ang putok sa di kalayuan. Tanaw ko ang lobong walang kakayahang lumipad habang may nagsisigawan.
"Sorry," bulong ko. "Hindi pwedeng may iba na."
Bahagya kong kinagat ang natutuyot kong labi habang ibinubuga ang usok mula sa vape. Higit isang oras na akong naghihintay. Makailang ulit kong sinilip ang aking phone upang malaman kung pababa na sya. Upo. Tayo. At lakad.
"Overtime yata sir," puna ng guard sa aking pagkabalisa. "Gusto mo iakyat ko lang kay Mam Aura?"
"Matagal ko na itong naplano. Uurong pa ba?" sa isip ko. "Hintayin ko na. Importante 'to."
Hindi ko itatangging may malaki kaming away nitong mga nakaraan araw. Mga hinala at maingay na bulungan. Iyon siguro ang dahilan kung bakit hindi n'ya sinasagot pa ang mga messages. Kaya heto ako lakas loob na dumalaw sa opisina nila.
Sa pagbukas ng elevator ay nagtakbuhan na ang mga ahenteng nakaabang. Kasunod nito ay ang pagluwa ng aking pakay.
Nabura ang kanyang ngiti nang mapansin ang aking pagdating. Buti na lang hindi niya ugali ang umiwas. Bagamat hindi niya ako sinagot o kinausap ay maayos niyang tinanggap ang bitbit ko. Hindi na niya ako sa pinasunod dahil may lakad pa daw sila.
Lima o anim na minuto ay nadinig ko na ang putok sa di kalayuan. Tanaw ko ang lobong walang kakayahang lumipad habang may nagsisigawan.
"Sorry," bulong ko. "Hindi pwedeng may iba na."
