Nag-usap kami ni Seb. Pareho kaming lumuluha. May pahihinayang ngunit may pagtanggap.
"Gusto ko pang magpatuloy pero nasasaktan na kita ng sobra," panimula ko. "Hindi na sapat yung mahal lang. Yung mga sorry. At babawi ako."
Umiling siya. "Kinakaya ko naman. Tanggap ko naman. Bab, may kasalanan din ako. Kulang sa oras. Tantrums. At demands. Salamat sa lahat ha?"
"Wag mong kalimutan na mahal na mahal kita. Wag ka magpapaloko sa kung sinong lalaki lang! Uupakan ko yun!"
"Oo naman! Ang hirap pala ng long distance. Wish ko na makahanap ka ng higit sakin."
"Malabo yon! Walang higit sayo. Kapag nagkita ulit tayo sa future, pangako ikaw pa din!"
Sa huling sandali ay niyakap namin ang isa't-isa. Tinanggap na tapos ang lahat. Mag-move on.
"San ka?" tanong ko kay Aubrey habang nakangiti.
-wakas-
"Gusto ko pang magpatuloy pero nasasaktan na kita ng sobra," panimula ko. "Hindi na sapat yung mahal lang. Yung mga sorry. At babawi ako."
Umiling siya. "Kinakaya ko naman. Tanggap ko naman. Bab, may kasalanan din ako. Kulang sa oras. Tantrums. At demands. Salamat sa lahat ha?"
"Wag mong kalimutan na mahal na mahal kita. Wag ka magpapaloko sa kung sinong lalaki lang! Uupakan ko yun!"
"Oo naman! Ang hirap pala ng long distance. Wish ko na makahanap ka ng higit sakin."
"Malabo yon! Walang higit sayo. Kapag nagkita ulit tayo sa future, pangako ikaw pa din!"
Sa huling sandali ay niyakap namin ang isa't-isa. Tinanggap na tapos ang lahat. Mag-move on.
"San ka?" tanong ko kay Aubrey habang nakangiti.
-wakas-
