Tiwala

Nag-absent pa ako sa trabaho para sa anniversary namin ni Maica. Buwan nga ang inabot bago kami nagkasundo sa gagawin namin ngayon. Pero bigla namang umurong kung kelan nandoon na.

"Andito na tayo oh? Ngayon pa ba uurong?" Bigla akong napakamot sa hindi naman makati.

"Hindi mo kasi alam ang nararamdaman ko!" sumbat nya. "Bawal ba magsecond thought?"

"Sa una lang yan. Sa sunod maeenjoy mo na."

"Sus! Heard those. Pero still!"

Gusto ko sanang magmaktol pero mas dapat akong mangumbinsi para mapapayag ko sya at wag matakot.

"Kasama mo naman ako e. Tingnan mo yung iba derecho lang ang pasok kasi kasama nila ang partner nila. Magtiwala ka lang."

"Yan lang ba ang sukatan tiwala? Ambabaw ha."

"Ganito na lang. Pumikit ka kapag natatakot. Hawakan mo ako para alam mong kasama mo ako. I love you."

"I love you too."

Hinawakan ko ang kamay niya at derecho pasok sa loob. Maya-maya, sumigaw na si Maica at umiiyak. Bumaon sa braso ko ang kanyang kuko. Sobrang diin. Mura siya nang mura. Umiiyak siya noong matapos.

"Ano isa pa?" Panunukso ko pa. "Masarap na for sure." Tawa pa ako ng tawa habang lumuluha sya. Sinuntok niya ako sa braso.

"Ayoko na! Halos mamatay ako! Hindi na ako sasakay dyan sa space shuttle. Doon na lang tayo sa kabayo."

- wakas-