Remote Control

"Para po!"

Lampas na naman ako sa bahay. Lumipad na naman ang isip ko kahit wala naman akong masyadong inaalala. Madalas akong wala sa sarili. Dala siguro ng depression. Madalas kasi akong nag-iisa at walang kakwentuhan. Isa pa, halos lumilipas lang ang araw at gabi ko ng wala man lang nangyayari. Nauubos lang ang oras ko sa harap ng computer sa opisina at tv sa bahay. Kaya di na ako magugulat kung dadating ang panahon na katropa ko na ang mga taong grasa sa daan.

Love Bus - Chapter Twenty-One

Chapters 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |14 |15 | 16|17|18|19 | 20

"May tumatawag yata sa'yo.. Umiilaw ang phone mo.." pag-iiba ni Andrew sa usapan.

"Excuse me.." pasintabi ni Miel.

"Go ahead. Take time."

"Take time, take time.. God! Ano klaseng lalaki ka? Tsh.." pabulong na wika ni Miel pagkatalikod kay Andrew. "Hello, why? What?!!!"

"Bakit? Anong nangyari?" pasugod na tanong ni Andrew.

"Nothing. My bestfriend is here." Ibinalik ni Miel ang phone sa bag at tumingin sa relo.

"Okay. Lalaki? Baka hinihintay ka na.. We'll talk later."

Bahagyang napangiti si Miel sa reaction ni Andrew. "Sure ka okay ka lang?"

"Oo. Oo." mabilis na tugon ni Andrew kahit ayaw niyang mawala sa harap niya si Miel.

"Bakit namumula ang tenga mo? Nagseselos ka?"

"Hindi ah! Bakit ako magseselos? Asa ka!"

"Fine. And my friend is a she not he. See you later."

Hindi alam ni Miel kung matutuwa siya o maasar kay Andrew. Gusto niyang yakapin si Andrew dahil nagkita na sila pero napipikon naman siya sa sobrang pagkaindenial ni Andrew sa nararamdaman nito para sa kanya. Matyaga siyang naghintay si Miel para magtapat man lang nararamdaman si Andrew tulad ng nadinig niya sa Bell tower pero bigo siya. Ang ibang lalaki halos itake-advantage siya pero si Andrew parang pader na hindi man lang matinag kahit anong papansin niya.

Bisita Iglesia

Pabalik na ng Manila ang grupo ng kababaihan galing Bicol matapos ang mahabang Bisita Iglesia. Tinatamaan na ng antok ang driver ng biglang may tumapik sa kanyang likod. Bago pa makalingon ang driver ay iniabot na ng matandang babae ang tumpok ng pili nuts. Nakangiti namang tinanggap ng driver ang pili at sinimulang nguyain.

Makalipas ang ilang minuto ay muling tinapik ng matandang babae ang kanyang likod at may hawak muling tumpok ng pili nuts. Nagtaka ang driver dahil halip na ipasalubong sa mga kaanak ay mas piniling ibigay sa kanya gayong may natitira pa sa ibinigay kanina. Naisip niyang maaring wala ng kamag-anak ang matanda kaya minabuti niyang magtanong na hindi masasaktan ang matanda. "Bakit hindi n'yo mo kinakain ang pili, hindi po ba masarap?"

Second Chances? (2 of 2)

Second Chances? (1 of 2)

Nakapasok ako. Si Leejay itinuloy ang tinapos na course. Kahit magkaiba kami ng naging desisyon hindi pa din nawala ang samahan namin. Kahit gaano pa din ka-busy ang isang tao dapat hindi pa din mawawala ang oras para sa kaibigan. As usual umiikot ang lahat ng kwento sa isang tasa ng kape. Nakwento ko din sa kanya na type ko si Yanie. Nahulaan naman niya agad bago ko pa nasabi. Napuna niya siguro ang pagpapansin ko dati o talagang alam na niya ang takbo ng utak ko dahil matagal na din kaming magkaibigan.

Tinutukan ako ng agency nina Yanie kaya nagkaroon ako ng oras ipakita ang aking talent sa pagsasayaw. Kapag may pagkakataon lumalabas kaming tatlo. Hindi ko akalain ang simpleng asaran namin noon ang magiging daan para magkalapit ang loob namin ni Yanie. Sa bawat araw na tumatagal ako sa agency ay siya ding dalas ang paglabas namin. Hanggang isang araw paggising ko mahal ko na si Yanie.

"Galing mo kanina!" bati ni Yanie sa akin. "Malaki na talaga ang improvement mo!"

"Syempre lahat ng ginagawa ko ay para sa atin."

"Talaga?"

"Oo! Mahal kita e."

"Sus! Baka kapag sumikat ka bigla di ka na makakilala. Madalas ang ganun."

"Yanie, imposible iyon!"

"Sana..."

Second Chances? (1 of 2)

Hindi ko maimagine sa ganitong set-up pa kami magkikita muli ni Yanie. Matagal ding panahon bago ako nagkaroon ng lakas ng loob magparamdam. Parang gusto kong umurong kahit papasok na ng pintuan. Siguro hindi ako handa o kaya naman hindi ko pa lubos na tanggap ang nangyari.


"Pasok ka," alok sa akin ng nanay ni Yanie. Mamula-mula pa ang kanyang mga mata habang ginagabayan ako papasok ng bahay. Hawak niya ang aking braso hanggang marating ako sa loob.