Skinpress Rss

Say Cheese!


"Happy birthday, Miguel!"

"Bro, anong wish mo?" tanong ni Aimie.

"Tumatanda ka na dapat di na kalokohan 'yan ha!" segunda naman ni Randell.

"My wish? A happy life. Masayang buhay kasama si Melissa."

Malakas ang sigawan sa tambayan. Halatang kinikilig ang mga babae sa tropa at may nagtulak pa kay Melissa palapit kay Miguel. Tatlong buwan na yatang nililigawan ni Miguel si Melissa o apat. Basta nanliligaw siya. Ako naman higit isang taon ng dinadaga. Binalak ko na din manligaw kaso simula nang sinabi ni Miguel na gusto niya si Melissa, pinanghinaan na ako ng loob. Kaya eto ako ngayon, olats.

"Oh, Goryo, bakit parang di ka nakikisaya," puna ni Caren sa akin sa pananatili ko may gilid ng kubo. . "Are you with us?"

"Ah eh, nasira yata ang camera ko," palusot ko. Madalas akong photographer ng grupo bukod sa hilig ko ay nagkakaroon ako ng pagkakataong kunan ng panakaw si Melissa. "Susunod na ako. Aayusin ko muna para okay ang kodakan mamaya."

Bakit nga ba ako nagkagusto kay Melissa? Wala naman sa kanya ang gandang hanap ko sa isang babae. Hindi din naman siya sexy at lalong hindi naman siya chinita tulad ng mga crush kong bida sa mga koreanobela. Bakit ko nga ba tinatanong ang sarili ko? Ang natatandaan ko lang, basta isang umaga paggising ko sa isang parte ng kama, mahal ko na si Melissa. Pwede ba ang ganon? Paano kung may batang magpasagot ng slumbook at magpadefine ng love, anong isasagot ko? Love is.. Love is.. Love is making me crazy. Tama! Love is a crazy feeling that even the most intelligent homo sapien can't explain.

I was staring at her nang makita ko siya palapit sa akin. Teka! Anong gagawin ko? Nagkunwari akong di ko siya napansin na lumapit. Ibinalik ko ang aking atensyon sa camera.

"Bakit ngayon pa nagloko ang camera na 'to?" wika ko sa sarili.

"Kinakausap mo ang camera? Baka gusto mo ng kausap. Pwede ako." Nagkunwari akong busy at nagbigay lang ng ngiti sa kanya. "Patingin nga n'yan!" Huli na bago ko pa nasabing bawal.

"Huwag sana! Huwag sana," paulit-ulit kong bulong sa sarili.

"Panget ko naman dito. Nakanganga!" Oh no! Malapit na niyang makita. "Taba ko naman dito sa isa! Ayoko na nga! Akala ko magaling kang photographer."

Nakahinga ako ng maluwag. Buti na lang latest picute lang ang tiningnan niya. Muntik na niyang mabuking na puro siya ang naka-save. "Photographer ako hindi magician!"

"Yabang mo!" Ewan ko ba kung bakit kinikilig ako kahit lumalaki ang butas ng ilong niya kapag naaasar. "Bakit lagi mo akong tinititigan?"

Patay! Yari! Buking! Lord kunin mo na ako. Please! Now na! Ano bang isasagot ko? Mahina ako sa essay. Mababa ang grade ko sa Philosophy para makahugot agad ng dahilan. "Natutuwa lang ako sa inyo ni Miguel. Perfect partner kayo." Aray! Bakit ko ba sinasaktan ang sarili ko?

"Talaga?" Tumango at ngumiti lang ako.

"Oo. Kilig na kilig nga ang buong tropa!"

"Naku! Si Miguel pa! Alam mo namang di nagseseryoso 'yan. Isa pa, di ko talaga siya type."

"Choosy ka pa?!"

"Ano ka ba?! Magaganda lang ba ang may karapatang mamimili?"

Napangiti ako sa sinabi niya. Napaisip na din. "Akin na nga ang camera bawasan ko ang nakasave."

"Yesterday, sa library, I saw you staring at me..." Sana ostrich na lang ako para kaya kong itago ang ulo ko sa lupa para maligtas sa kahihiyan. Nahuli niya pala ako. Namula ang buong mukha ko.

Kailangan kong humanap ng lusot. "Dami mo namang napapansin. Siguro ako ang tinititigan mo kaya kung anu-ano napapansin mo!"

"Hmm.. Basta! Ayaw ko lang ng tinititigan mo ako.. Kinikilig kasi ako...."

Teka Lord, wag mo muna akong kunin. "Honestly, nakikita ko kasi ang future na kasama ka."

-end-