Nagmamadaling umuwi ng bahay si Junel sa pag-aalalang mapagalitan na naman ng kanya nanay. Bitbit ang ipinabiling mantika ay binaybay niya ang mahabang pader na naghihiwalay sa dalawang compound patungo sa kanilang bahay. Siguradong maliligo na naman siya sa kurot dahil inuna na naman niya ang paglalaro.
Inilapag niya ang mantika sa mesa malapit sa lababo para mapansin agad ng kanyang nanay. Tumalilis siya palabas ng bahay habang di pa namamalayan ang kanyang pagdating at makaligtas sa ibang pang utos. Binalikan niya ang mga naghihintay na kalaro. Sinimulan ang taguan pagdating niya. Kanya-kanya agad pwesto. Umikot si Junel sa likod ng isang bahay. Sinigurado muna niyang walang ibang bata bago pumuwesto sa di kapansin-pansin na lugar.
Aksidente niyang nakita ang isang siwang. Medyo bumuka na ang plywood sa pinagpapakuaang haligi. Napuna niyang may pagkilos sa loob kaya naengganyo siyang tingnan ang butas. Tumambad sa kanyang paningin ang hubad na katawan ng isang babae. Halatang katatapos lamang maligo dahil sa basa pa nitong katawan at buhok. Sunod-sunod ang lunok niya ng laway. Unang beses niyang makakita ng hubad na babae. Mas nagulat siya ng humarap ang babae. Si Miss Diana. Ang kanilang School Principal. Alam niyang hindi taga doon ang principal kaya malaki ang pagtataka niya kung anong ginagawa noon sa lugar nila. Sinundan niya ng tingin ang bawat kilos ni Diana, hindi niya namamalayan ang pagtigas ng kapirasong laman sa kanyang shorts.
Pumasok ang isang lalaking alam niyang hindi asawa ng principal. Ikinulong ng lalaki sa mga bisig si Diana at pinaliguan ng mapupusok na halik. Unti-unti, namulat ang murang kaisipan sa di dapat niya makita. Uminit ang pakiramdam ni Junel. Alam niyang mali ang ginagawa pero binalot na siya ng curiousity. Bukod sa kamunduhang nakikita, nais niyang malaman ang taling nag-uugnay sa dalawa.
Nagkalas ang katawang kanina ay magkadikit. Kapwa naghahabol ng hininga. Nagbihis ang lalaki at hinalikan sa pisngi si Diana. Umurong na din ng bahagya si Junel na tila naghahanap ng timing makaalis ng hindi nakikita o madidinig ang pagkilos.
"Kailan ko ba matitikman ang pinangako mong share?" wika ng lalaki.
"Huwag kang mainip. Kumukuha lang ako ng tyempo sa matanda," sagot ni Diana. "Hindi naman kasi basta mauutakan si Miguel."
"Likas kasing tuso ang asawa mo kaya di maiisahan. Five percent na ang gusto kong share."
"Aba?! Bakit parang lumaki naman yata?"
"Tumatagal e. Tumataas ang pangagailangan ko. Pasalamat ka nagtyatyaga pa ako sa'yo."
"Hindi ko nagugustuhan ang tabas ng dila mo. Baka lalo kang mawalan!"
"Sige subukan mo!" matigas na hamon ng lalaki. "Lalabas ang baho mo sa school."
Dinampot ni Diana ang kabayong inukit sa kahoy at ubod ng lakas na ipinalo sa ulo ng nakatalikod noon na kausap. Tumba agad ito. Ilang beses pa niyang pinalo ang ulo at tiniyak na walang buhay. Agad nilinis ni Diana ang sarili at pinunasan ang ang bakas ng krimen. Namilog ang mata ni Junel sa nakita. Magkahalong kaba at takot. Hindi niya akalain sa loob ng maikling oras ay marami siyang makikitang siwang.
"Pong Junel!" sigaw ng batang taya. Nilukob siya ng takot. Kabado siyang bumalik sa laruan. Nagtakbuhan ulit ang mga bata matapos may mapili na ulit taya.
"U-uuwi na ako," garalgal na wika ni Junel, "hinahanap na ako."
"Madaya ka!" sigaw ng isang bata.
Mabilis na tumakbo si Junel pabalik ng bahay. Hindi niya alam ang gagawin. Pabalik-balik sa isip niya ang mga pangyayari.
"PAK!" isang malakas na palo ang tumama sa ulo Junel. Bulagta agad ang bata.
-end-
Inilapag niya ang mantika sa mesa malapit sa lababo para mapansin agad ng kanyang nanay. Tumalilis siya palabas ng bahay habang di pa namamalayan ang kanyang pagdating at makaligtas sa ibang pang utos. Binalikan niya ang mga naghihintay na kalaro. Sinimulan ang taguan pagdating niya. Kanya-kanya agad pwesto. Umikot si Junel sa likod ng isang bahay. Sinigurado muna niyang walang ibang bata bago pumuwesto sa di kapansin-pansin na lugar.
Aksidente niyang nakita ang isang siwang. Medyo bumuka na ang plywood sa pinagpapakuaang haligi. Napuna niyang may pagkilos sa loob kaya naengganyo siyang tingnan ang butas. Tumambad sa kanyang paningin ang hubad na katawan ng isang babae. Halatang katatapos lamang maligo dahil sa basa pa nitong katawan at buhok. Sunod-sunod ang lunok niya ng laway. Unang beses niyang makakita ng hubad na babae. Mas nagulat siya ng humarap ang babae. Si Miss Diana. Ang kanilang School Principal. Alam niyang hindi taga doon ang principal kaya malaki ang pagtataka niya kung anong ginagawa noon sa lugar nila. Sinundan niya ng tingin ang bawat kilos ni Diana, hindi niya namamalayan ang pagtigas ng kapirasong laman sa kanyang shorts.
Pumasok ang isang lalaking alam niyang hindi asawa ng principal. Ikinulong ng lalaki sa mga bisig si Diana at pinaliguan ng mapupusok na halik. Unti-unti, namulat ang murang kaisipan sa di dapat niya makita. Uminit ang pakiramdam ni Junel. Alam niyang mali ang ginagawa pero binalot na siya ng curiousity. Bukod sa kamunduhang nakikita, nais niyang malaman ang taling nag-uugnay sa dalawa.
Nagkalas ang katawang kanina ay magkadikit. Kapwa naghahabol ng hininga. Nagbihis ang lalaki at hinalikan sa pisngi si Diana. Umurong na din ng bahagya si Junel na tila naghahanap ng timing makaalis ng hindi nakikita o madidinig ang pagkilos.
"Kailan ko ba matitikman ang pinangako mong share?" wika ng lalaki.
"Huwag kang mainip. Kumukuha lang ako ng tyempo sa matanda," sagot ni Diana. "Hindi naman kasi basta mauutakan si Miguel."
"Likas kasing tuso ang asawa mo kaya di maiisahan. Five percent na ang gusto kong share."
"Aba?! Bakit parang lumaki naman yata?"
"Tumatagal e. Tumataas ang pangagailangan ko. Pasalamat ka nagtyatyaga pa ako sa'yo."
"Hindi ko nagugustuhan ang tabas ng dila mo. Baka lalo kang mawalan!"
"Sige subukan mo!" matigas na hamon ng lalaki. "Lalabas ang baho mo sa school."
Dinampot ni Diana ang kabayong inukit sa kahoy at ubod ng lakas na ipinalo sa ulo ng nakatalikod noon na kausap. Tumba agad ito. Ilang beses pa niyang pinalo ang ulo at tiniyak na walang buhay. Agad nilinis ni Diana ang sarili at pinunasan ang ang bakas ng krimen. Namilog ang mata ni Junel sa nakita. Magkahalong kaba at takot. Hindi niya akalain sa loob ng maikling oras ay marami siyang makikitang siwang.
"Pong Junel!" sigaw ng batang taya. Nilukob siya ng takot. Kabado siyang bumalik sa laruan. Nagtakbuhan ulit ang mga bata matapos may mapili na ulit taya.
"U-uuwi na ako," garalgal na wika ni Junel, "hinahanap na ako."
"Madaya ka!" sigaw ng isang bata.
Mabilis na tumakbo si Junel pabalik ng bahay. Hindi niya alam ang gagawin. Pabalik-balik sa isip niya ang mga pangyayari.
"PAK!" isang malakas na palo ang tumama sa ulo Junel. Bulagta agad ang bata.
-end-
