Chicken Adobo - A Love Story 12

image credit to komwari

-a must a read!!! - CNN
-ang di magbasa kulang sa vitamins - kuya kim
-pagpasensyahan nyo na ang spelling at typos - principal
-ipamalita mo sa 10 tao at may swerteng darating sayo sa akinse at katapusan - unknown

Keep your eyes in the road. Ang nakasulat sa T-Shirt ni Eliar. Meaningful pala ang road sign na yan. In short focus. Muntik na akong mawala sa pakay ko noong makita ko si Eliar. Nawala ako sa focus dahil sa mga kwento ng aking kababata. Kung discharged na si Kathy nasaan ang kasamahan niya? Sa kwento ni Recci, grupo sila noong naaksidente. Posible kayang kasamahan nila si Monay o nagkataon lamang na iisa ng ospital na pinagdalhan.

"Tamang tama p're, madami akong dapat iuwi. Samahan mo muna ako sa bahay at dalawin na din natin si Monay." Inakbayan niya ako at tinapik-tapik sa tagiliran.

"Baka naman lalo lumala ang kapatid mo sa akin. Alam mo naman na asar sakin iyon, 'di ba?" Hindi ko masabi kay Eliar na may lakad pa ako. Malaki din kasi ang utang na loob ko sa kanya kaya hindi ko makuhang tumanggi agad.

Si Classmate : A Dota Story

Ang pag-ibig ay isang sugal na pwede kang maging panalo at talo sa magkasabay na pagkakataon.

"Peter, nasaan ka na?"

"Malapit na!" Alam kong malayo ang sagot ko sa tanong ng kapatid ko. Naaburido lang ako sa paulit-ulit na pag-uusisa kung nasaan na ako. Wala naman sigurong masamang loob na pwede dumukot sa akin. "Kapag nakabili na ako ng sasakyan, mabilis akong makararating d'yan. Hindi biro ang layo ng Tiaong!"

"Pasensya ka na, wala kasing naiuwing pera si Claude." Si Claude ang aking bayaw na hilaw. Siya ang minahal ng bunso kong kapatid habang nasa kalagitnaan sila ng pag-aaaral sa kolehiyo. Sa makalumang prinsipyong mamahalin ng lubos at hindi pahihirapan, ginawa niyang taong bahay ang kapatid ko. Kaya hindi na ako magtataka kung tatlong beses lumobo ang tyan ni bunso sa tatlong taon nilang pagsasama. "Kapag nakaluwag, makakabayad din kami sa'yo."

"Ang isipin mo muna ay anak mo!"

A True to Lie Story

Hindi ko na maaninag ang nangyayari sa labas. Ang dating tila nagyayabang na liwanag mula sa poste ng Meralco ngayon ay paandap-andap na. Ilang araw na din palang malakas ang buhos ang ulan.


"Baha na Ma'am sa labas," wika ng ni Larry sa kaisa-isang customer namin sa convenient store. "Abot tuhod na po."

Magreresign Na Ako!

"Naparito po ako para iabot ito ng personal." Hindi ko alam kung lakas ng loob ang nagtulak sa akin para kausapin si Prof o itinutulak lamang ako ng aking mood swing para harapin ang kaibigan ng tatay mula pagkabata.

"Magreresign ka?" Hindi pa man niya nababasa o nabubuksan ang laman ng aking iniabot na sobre ay nakuha na niya ang aking pakay. "Alam na ba ito ni Ramon?"

Nakausap Ko Si Kamatayan

Parang larong domino ang mga namamatay sa Alaminos. Tuwing may ililibing may kasunod na agad. May inatake sa puso, napasarap ang tulog, namatay sa sakit, nakuryente habang nagkakabit ng ilegal na koneksyon, nadulas sa pamboboso at binaril dahil sa hindi napigil na libog. Hindi pa nababa ang aking nerbyos ay may coffee session na ulit mamaya sa Purok 1. Mabait ang namatay sa mga nadidinig ko sa lamay. Hindi siguro masundo ni Kamatayan ang mga hindi mabait. Siguro matigas ang ulo at nanlalaban. Hindi na ako magtataka kung bakit umaabot ng pagtanda sa posisyon ang mga Congressman.