Bote at Pangarap

"Koo-leektor ka?" bungad sa akin ng lalaking sa palagay ko ay edad kuwarenta. Hindi na tuwid ang kanyang pananalita dala ng kalasingan kahit wala pang alas dyes ng umaga. "Lahat ng koolektor dito ay nagbibigay sa akin... sham-pong piisso.." patuloy niya habang senisenyasan akong magbigay ng pera sa kanya. Akala ko sa pelikula lang ni FPJ nangyayari ang mga ganoong scenario. Wala pa naman akong kakilala sa lugar kaya medyo may namuong takot sa akin.

"Hindi po. Hinahanap ko lang po ang bahay ni Alice... Alice Sanchez." Maliit lang ang bayan ng Rizal sa bayan ng Laguna pero di ko ko agad nakita ang bahay na hinahanap ko dahil di ako pamilyar sa lugar. Hindi ko nga alam na mayroon palang bayan ng Rizal sa mapa ng Laguna. Naging palatandaan ko lang ang Rizal Reacreation Center na nakasulat sa sketch form ng loan application.

Tumayo ang isang lalaki at hinawi ang kamay ng lasing na sumalubong sa akin.. "Asawa ko po si Alice," sagot ng lalaking kasama sa umpok ng nag-iinuman. "Ano pong kailangan?"

Bahagya akong nadismaya. Magsasagawa ako ng BI/CI investigation para sa asawa ng lalaking nasa inuman na agad. Habang ang kanyang asawa ay nagkukumahog mangutang siya naman ay narito't nagpapasarap sa halip na gumawa ng pagkakakitaan. Laborer ang nakasulat na trabaho ng asawa ni Alice. Ibig sabihin sa ngayon ay walang trabaho ang lalaking kaharap ko. "Sa Microfinance po ako. Nag-apply po kasi ang asawa n'yo ng loan baka po pwede makausap."

Men, Kuha Mo?

Alam mo ba 'yong pakiramdam na gusto mong sabihin sa isang tao na mahal mo siya pero wala naman ng lakas ng loob? Nakakaasar di ba? Lalo na kapag may chance na pero naipit pa ang dila. Grabe, tindi ng pawis, 'yong malamig pa! Tulad nung pawis kapag biglang natatae habang nabyahe sa NLEX.

Hirap kasi! Halimbawa, nasabing mahal ko siya tapos nagtanong ng bakit. Anong isasagot? Kahit noong nag-aaral pa ako ayoko na ng reasoning. Eh kung di pa satisfied hahaba lalo at baka makagawa pa ako ng essay.

Hindi naman kasi nadadaan sa salita lang ang LOVE. Tulad ng pag-ihi, ang LOVE dapat ginagawa hindi iniipon lang sa loob at lalong di pwedeng sabihin lang ng sabihin pero wala namang actual. Hirap di ba? Sayang din ang emotional investment kung hanggang tingin lang.

Ganda ng gising ko kaninang umaga. Ganda nga ng ngiti ko e. Mas maganda pa sa ngiti ng may ginawa kagabi. Pero nasira lang sa isang text msg! Sobrang bad news! Nasira ang pangarap kong sunrise at sunset kasama ang taong mahal ko.

Love Bus - Chapter Twenty Two

Chapters 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |14 |15 | 16|17|18|19 | 20 |21

Takaw atensyon ang ginawa ni Miel sa casino. Manalo o matalo ay iisa lang ang reaksyion niya. Balewala sa kanya kung gaano na kalaki ang nagagastos. Napuno ng tensyon ang katawan ni Christine. Hindi niya alam kung paano ipapaliwanag ang nangyari kapag nagtanong ang ama ng kaibigan.

"Miel! Ano bang ginagawa mo?! Natatalo ka na!" Hinila ni Christine palayo sa poker si Miel. Hinawakan nito ang noo ng kaibigan para malaman kung may sakit ito. "Nahihibang ka na yata, hindi mo na kinokontrol ang taya mo!" Saglit lang na tinapunan ni Miel ng atensyon ang kaibigan at nagpaatuloy sa ginagawa. "Aatakihin ako sa'yo!"

"Huwag kang mag-aalala. Win or lose masaya ako. Basta mag-enjoy ka na lang. Gambling is a game of chance and luck. Maybe kapag natalo ako ay may luck na darating."

"Malaki na ang nawawala sa'yo, nakakatawa ka pa?"

"Ang mahalaga masaya ako sa ginagawa ko," nakangiting sagot ni Miel. "Siguro naman marerealize niya na may ginawa din akong mabuti."

"Patay! Positive sira na ang ulo mo friend. Si Andrew na naman pala!"


Lalong kinabahan si Christine sa kaibigan. Pakiramdam niya kailangan na niya tumawag ng albularyo para mawala ang bisa ng gayuma ni Andrew kung meron man. "Pupunta lang ako ng ladies room. Pahiram muna ng face powder," wika ni Christine.

"Kunin mo na lang sa bag."

Hinablot ni Christine ang bag ni Miel at dali-daling pumasok ng ladies room. Cellphone agad ni Miel ang hinanap niya. She needs to stop Miel's stupid ideas. At si Andrew lang ang makakapigil dito.

"God! Andrew, please sagutin mo na.. Huwag ng mag-inarte.." paikot-ikot sa loob ng CR si Christine. Tatlong beses na niyang tinatawagan si Andrew pero di ito sumasagot.

"Hello, Miel.." sagot ni Andrew sa kabilang linya.

"Si Christine ito. Andrew, sumakay ka ng taxi at magpahatid sa Casino. Isa lang ang casino kaya di ka maliligaw."

"Bakit?"

"Huwag ka na magtanong! Kumilos ka na agad bago mabaliw si Miel."

"May bago ba dun?"

"Mas malala ngayon at ikaw ang dahilan.. Please!"

"Christine tagal mo dyan!" sigaw ni Miel habang papasok ng ladies room!"

"Palabas na!" sagot naman ni Christine..

"Hello! Anong nangyayari? Bakit ako?!"

"Just go here!" Ibinaba ni Christine ang telepono at binura agad ang number ni Andrew sa dialled numbers para di mabukong tinawagan niya si Andrew.