kanina habang nagkakape ako sa kapitbahay naisipan kong tingnan yung mga baka sa may tubuhan. Yung iba nag-aagahan na at yung iba ay nasa kasarapan pa ng paglalakbay sa buwan.(yup nanaginip sila, nainterview ko na.)
habang inienjoy ko ang libreng kape mula sa kapitbahay ay may kung anong malamig na bagay ang pumatak sa aking ulo. sigurado naman akong hindi yun ipot dahil karaniwan ay mainit ang ipot kapag bumabagsak. (minsan na kasi akong nabagsakan ng ipot sa bumbunan)
so, tumingala ako. (may eroplanong dumadaan) yun, hamog pala na nanggagaling sa saging. siguro sobrang lamig kagabi kaya sobrang bigat ng bagsak ng hamog. (malapit na nga pala ang pasko wala pa akong brief) since nasa ramdom thoughts ako, dapat may thought ito. eto na, biglang kiniliti ng ng alaala ang akingh utak. bigla ko kasing naalala noong minsan umulan ng yelo sa batangas city. (yup, umulan ng yelo as in yelo. aug yata yun) sobrang laki ng patak na parang gustong butasin ang aking bumbunan. kaya inilabas ko ang aking..... payong. walang silbi. tinampalasan lang ng yelo ang aking tig-50 pesos ba payong. (35 kung tatlo ang bibilhin mo)
tumakbo ako papunta sa waiting shed. (slow motion para dramatic) marami nakatingala. hinahanap siguro kung may nagbebenta ng halo-halo sa langit.
ay teka, ishort cut ko na lang kasi hindi naman yan ang gusto ko sabihin. tsaka naubos na yung kape kaya naputol ang pag-iisip ko.
nagtaka lang kasi ako kung bakit umulan ng yelo sa batangas eh sobrang init. tapos tropical country ang pinas e. (ginugunaw na yata ang mundo kailangan mag-asawa na ako ng marami)
siguro bahagi ng ng climate change. hindi na pamigilan. sabagay lahat naman nagbabago. sobrang bilis nga lang ng pagbabago daig pa ang isip ng babae.
isa lang naman ang hindi nagbabago. constant daw? parang pag-ibig ko sa'yo hindi nagababago. (kasama ba talaga yun?)
well, gusto ko lang sabihin, masarap magkape lalo na kung libre.
---- "aanuhin ko naman ang starbucks kung ako naman ang magbabayad."
kanta muna galing sa crush kong taga wow batangas..